Αποκριά 2025- (Διάλογος Αριστοφάνη-Σοφοκλή)

Πώς θα διαλέγονταν ο Αριστοφάνης και ο Σοφοκλής, αν έβλεπαν τι σημερινή κατάσταση της χώρας. Ένας υποθετικός διάλογος, ενός υποθετικού έργου, σε μια υποθετική του μετάφραση, με την ελευθεροστομία που επιτρέπουν οι μέρες της Αποκριάς. Παλατζάρουμε ανάμεσα στην τραγωδία και στην κωμωδία! Ιγνάτης Ψάνης

Βαγγέλης Χατζημανώλης

 

ΑΝΩΜΑΛΙΑΣ ΚΙΓΚΛΙΔΩΜΑ !

***

(Μετάφραση απ’ το αρχαίο κείμενο «Αριστοφάνους

και Σοφοκλέους διάλογοι» σε μετάφραση Βαγγ. Χατζημανώλη)

ΑΡΙΣΤ.—Ω φίλτατέ μου Σοφοκλή,

ειπέ μου, τι πρεσβεύεις

εις εποχήν την μακρινή

Ελλήνων, τι προβλέπεις;

ΣΟΦ.—Αριστοφάνη ως φρονώ,

εις μήκος τών αιώνων

εικοσιπέντε… μακρινό,

ημέρες αλγηδόνων.

ΑΡΙΣΤ.—Κι εγώ ομοίως το αυτό,

καιρούς οργής, πενίας,

ή και ως «κάγκελον» γνωστό

πάσης ανωμαλίας!

ΣΟΦ—Όθεν ημείς τι πράττομεν

και επί της ουσίας;

Αρχίζω εγώ την συγγραφήν

μιάς νέας τραγωδίας!

ΑΡΙΣΤ.—Κι εγώ ομοίως Σοφοκλή 

μιάς νέας κωμωδίας.

Τίτλος κοινός: « Κιγκλίδωμα

πάσης ανωμαλίας»!

ΣΟΦ.—Δύο Χιλιάδες Είκοσι,

και Πέντε, ήτοι Έτος.

Ιδού, μού ήλθε η έμπνευση,

άρχισε συ ανέτως!

**ΑΡΙΣΤ.—Η τελευταία εβδομάς

αποκριάς προς τέλος,

 

γλεντοκοπάει… η Ελλάς

μετά μασκών ευρέως.

ΣΟΦ.—Αποκριά μετά σπονδών

«εχόντων- κατεχόντων»

και δη ενόχων… τών Τεμπών

Ελλήνων κυβερνώντων!

ΑΡΙΣΤ.— Μάσκες κοπάνας, γλιτωμού

ειδών, μικρές, μεγάλες,

πάνω στις ράγες… τού συρμού

χορεύουν οι κουφάλες!

ΣΟΦ.–- Στών Ερινύων τον χορόν

εις μήκος και εις πλάτος

επί ραγών και συντριμμιών

κράτος και παρακράτος!

ΑΡΙΣΤ.— Αποκριάς οι χορευτές

πλείστοι ως κερατάδες

πολιτικοί, πολιτευτές

ντυμένοι μασκαράδες!

ΣΟΦ.— Ουαί, αλί και τρις αλί,

χοροί τών ανωμάλων

εν εθυμία δε πολλή

εκ τών πολλών σκανδάλων.

ΑΡΙΣΤ.—Διαστροφείς, ομοφυλείς…

πλήστοι τών καναλίων,

ανωμαλίας αλιείς

ως και ψευδών στοιχείων.

ΣΟΦ.— Παρενοχλούντων…βιαστών…

δραστών… παιδεραστίας,

αποκριά, ως κι εραστών…

καγκέλου συνουσίας.

ΑΡΙΣΤ.—Αθλήματος αναφανδόν

χοροί επιτηδείων,

υπτίως είτε πρηνηδόν…

πεών τε και αιδοίων!

ΣΟΦ.—Επιπροσθέτως δε και φεύ,

αποκριά πενίας

μιάς οργισμένης θείε Ζεύ

πασχούσης κοινωνίας!

ΑΡΙΣΤ.—Αποκριά μετά πολλών

δονήσεων ειρήνης,

και «κουνημάτων πισινών»

μετά τής Σαντορίνης!

**ΣΟΦ.—Αυτά λοιπόν ως πρόβλεψη

αποκριάς, ανέτως,

το Δυό Χιλιάδες Είκοσι

και Πέντε, νέον έτος!

ΑΡΙΣ.—Με το στυλό στην χούφτα μας,

αυτά σε πρώτη φάση,

θα ίδωμεν η κούτρα μας

το τι θα κατεβάσει