Διακοπές….  Βαγγέλη Χατζημανώλη

Με μια διακοπή λίγο μηνών επανερχόμαστε με το γνωστό προσωπικό, πολιτικό, δηκτικό και πολυμορφικό χιούμορ του συνεχώς προβληματιζόμενου με την απανταχού επικαιρότητα Βαγγέλη Χατζημανώλη.

Πανόραμα Πολιχνίτου

 

Βαγγέλης Χατζημανώλης

*–Άντε, φέτος Μαριανθάκι

πάμε για διακοπές

να ξεσκάσουμε λιγάκι

τώρα που ’ρχονται Γιορτές.

Να χαρούμε όπως άλλοι

τα Χριστούγεννα κι εμείς,

φεύγουμε κι όπου μάς βγάλει

με το πλοίο τής γραμμής.

●–Αντωνάκη μου αγάπη,

τι έχεις πάθει, πας καλά;

Ξέχασες να πάρεις χάπι;

Το αλτσχάϊμερ μιλά;

*–Μα γιατί βρε Μαριανθούλα μ,

τι αλτσχάϊμερ μού λες;

Αγαπώ την γυναικούλα μ,

θέλω να χαρεί Γιορτές!

●–Δε μού λες, και πώς θα πάμε

πού θα βρούμε τα ευρώ;

Τι θα δούμε, πώς θα φάμε

να χαρείς και να χαρώ;

Άντε, πες θα βρω δυό ρούχα

δανεικά από δικούς,

«η πεντάρα φωνάζει γιούχα

τής δεκάρας», δεν τ’ακούς;

*–Άμα θες, τα κάνεις όλα,

μέχρι το φεγγάρι πας.

«Έγια λέσα- έγια μόλα»

βρίσκεις κι ένα «travel pass»!

●–Δε μού λες, τον Μητσοτάκη

μήπως έχεις κατά νου;

Τα’χεις «παίξει» Αντωνάκη

από λόγια αυτουνού;

*–Άμα ανοίξει η «πλατφόρμα»

να’σαι σίγουρη γι’αυτό,

θ’ απομείνεις με το στόμα

Μαριανθάκι μ, ανοιχτό!

●–Δηλαδή κι εδώ «καλάθια»

θα’χουμε των ταξιδιών;

Από σούπερ μάρκετ ράφια

πάμε και στα «ρεβεγιόν»;

*–Γιατί όχι; Τι μάς νοιάζει;

Ο Κυριάκος προσπαθεί,

το μυαλό του κατεβάζει

προσπαθεί να κρατηθεί!

Άσ’ τον, μόνο παρακάλα

το μαντάτο να μάς πει,

μια και δυο εμείς καβάλα

στο καράβι κι όπου βγει!

Να’μαστ’ έτοιμοι σε… «φόρμα»

με βαλίτσες πα στο τσακ…

μόλις δούμε την «πλατφόρμα»

για Σαλόνικα φας-τρακ!

●–Δηλαδή για πού σκοπεύεις

να με πας και να χαρώ,

κάτι εσύ μού μαγειρεύεις…

και με κάνεις ν’απορώ!

*–Από δω, Θεσσαλονίκη…

Πρέσπες και… Καϊμακτσαλάν,

χιόνια, μάσα τεφαρίκι…

και αγνάντεμα γκρο-πλάν!

Και Αράχοβα ακόμα

αν γουστάρεις δηλαδή,

μπόλικια θα’ν’ η «πλατφόρμα»

χάρη στον «πλατφορματζή»!

●–Βρε Αντώνη, τα’χω παίξει,

μια ζωή σκέτος βραχνάς,

εδώ ο κώλος μας έχει φέξει

κι άλλα συ μού τσαμπουνάς.

Άσε, μην με ξεσηκώνεις

στης ακρίβειας τον καιρό,

είναι σαν να μ’απαυτώνεις…

την στιγμή που κατουρώ!

*–Ε τότε, πάμε στο κρεβάτι,

και τα όνειρα φτουρούν…

μπρος στο τίποτα είναι κάτι,

μάς ταιριάζουν, ηρεμούν!