Ντουπιουλαλιάς συνέδριου!
**Βρε ποιος τ χαρ μας, ήρτι η γ’ώρα,
ούλους ι ντουνιάς πια τώρα
τ Λέσβου θα χ’ σαν καραμέλα
μες στου στόμα τ, πάνι τσ έλα!
Του συνέδριου που κάναν
διιθνές, τσι του προυβάλαν,
μι ντ ντουπιουλαλιά μας φίνα
γίν’τσι η Λέσβου μας πια φίρμα!
Τώρα ουλ’ παντού θα ξέριν
μιά χαρά να τα προυφέριν
τι θα πουν, μι τ θκιά μας τ γλώσσα,
γινικώς, τσι να καμπόσα:
*Σαλαγώ τσι πασπατεύγου
είν του ψάχνου τσι γυρεύγου,
ζλω του πλι μ τσι δεν κρατιέμι
είνι του… ξικατουριέμι.
*Του πλαλώ, μπρουμτώ κι τσλιέμι
τσ απ τν ακρίβεια ούλου ζλιέμι,
τσι μι πιαν’ τσι ανιγούλα,
είνι που δεν τα χου ούλα.
*Όπους τσι του σαβουρντιέμι
όπ να λαχ’ τσι δε βαριέμι,
ας μι γκντούν τσι απού πάνου,
είνι, ψάχτου, πνω τσι κλάνου!
*Μα του γκντώ, μάς γκντουν τσι γκντούμι
τσι του γκούντμα που θα πούμι,
έχουνι μιγάλ’ αξία
τσι ανάλουγ΄ σημασία.
*Απ τη μιά θα πουν παλεύγου…
κούτσα-κούτσα τα βουλεύγου
απ τν ακρίβεια στριμουγμένους
τσ απ ιβρώ….καταχισμένους!
*Τσ απί τν άλλ’ τσι στην ουσία
είνι π λέμι η… συνουσία,
γκντω, γκντας, γντα, είνι του ρήμα
τσι βιασκό… τσι βήμα-βήμα.
*Ζαμπαράς, ειν γ’ ιρουτιάρης
τσι ζιβζέκ’ς ι γ’αγαθιάρης,
τζαναμπέτ’ς, ι κακιουμένους
τσι μπουρμάς ι τιπουτένιους.
*Γ’ναίκα που γυρίζ, ως λιόστρα
τσ εύτην’ π καυγαδίζ, μαλώστρα,
η χουντρή η βλαμέν’, βουβάλα
τσι κουμούλα τσι απτάλα.
*Τν ουμουπλάτ μας, τ λέμι κτάλα.
Ζιρβουκτάλ’ τσι ζιρβουκτάλα…
λέμι γ΄ναίκα τσ άντρα, π πιάνιν
μι τ αριστιρό ό,τ κάνιν.
*Η φτέρνα λέγιτι αρίδα
του τσιφάλ’ αψλά, κασίδα,
ως για τα γιννητικά μας….
ειν οι χάχλις… τσι τα πλια μας…
*Κάρκαδου άμα θα πούμι,
τ μύξα μας τ ξιρή ιννουούμι,
τσ ουρθουφλιά…είνι που έχιν
εύτοιν’ που δε καλουβλέπιν.
*Ντ κουκουνάρα, ως γκουγκτζέλα,
ντ κουλουτούμπα ως μπουρτσέλα,
κι τς πουλιτικοί… μπουρτσέλις
τσι τα λόγια ντουν γκουγκτζέλις!
**Τέτοια τσ άλλα θα τα ξέριν
διϊθνώς… να τα προυφέριν,
τσι θ’αρχίσ του πάνι τσ έλα…
για ρακί, χταπόδ, σαρδέλα…
Μπράβου στου λισβιακό μας
διϊθνές συνέδριού μας,
να ν καλά που του τουλμήσαν
τσι μάς … δι-ι-θνου-ποι-ή-σαν!
****
Βαγγέλης Χατζημανώλης