«Σήμερον και πάλιν κρεμάται
ο εν ύδασι την γην κρεμάσας»!
Αλλά δαίμων νυν δόξαν καυχάται…
την αυτού, δι ής γην αμαυρώσας,
ότι φευ οργιάζει η φρίκη,
η οργή και το μίσος δοξάζονται
ο δε ήλιος πιότερον φρίττει
που λαοί σφαγιάζονται.
Το ανθρώπινον σύγχρονον είδος
κτηνωδώς μεταβάλλεται,
κανιβάλων το άγριον πλήθος
εκ τού θρήνου αγάλλεται.
Φοβερός τών σειρήνων ο ήχος
συγκλονίζει τα πέρατα,
τού θανάτου το άπλετον ρίγος
τέρπει σφόδρα τα τέρατα.
Τών πυραύλων και φρίκης τών όπλων
φοβερή πλαταγή
συνταράσσει αγρίως τον τόπον
ως τα βάθη την γη,
και πτωμάτων αθώων σωρεία
εσπαρμένων παντού
ως εικόνα συνθέτουν αθλία
τού φρικτού οδυρμού.
Παρ’ αγρίων και φαύλων διπόδων
σταυρωτών, διωγμός
και βρυγμός ως εκ τούτου οδόντων
και ψυχών σπαραγμός,
με αμάχων το αίμα τού κάκου
και αθώων ζωή
στον βωμό τής οργής και θανάτου
ως θυσία φρικτή.
Του Κρανίου ο σύγχρονος Τόπος
με χιλιάδες σταυρούς
και καρφιά να σταυρώνουν ακόπως
τούς Χριστούς τούς μικρούς,
Ουκρανίας και Γάζας το άλγος
συγκλονίζει λαούς,
κι όπου γης τού πολέμου το άγος
συνεγείρει θεούς.
Φαρισαίων Ψευδής Κοινωνία
Ηνωμένων Εθνών
Γολγοθάδων- Κρανίων… αιτία
και πηγή τών δεινών.
Αδηφάγων και απλήστων αρχόντων
ο φρικτός εθισμός
εις το αίμα δικαίων, αθώων,
ως θηρίων εσμός,
με ψευδείς λαοπλάνων καυχήσεις
και ειρήνης κραυγές,
τού πολέμου αυξάνει τις θλίψεις
και βαθαίνει πληγές.
Γολογοθάδες και Τόποι Κρανίων
και σταυροί και λυγμοί,
προσκυνούντες τα πάθη αλλήλων
εγερθείτε λαοί!
Μια φωνή, μια κραυγή, ένας πόθος,
λαϊκή προσταγή…
ν’ ακουστεί και να πέσει ως γρόνθος
να ταράξει την γη:
«Αναστάσεως ημέρα,
λαμπρυνθώμεν λαοί»,
με ειρήνης λαμπάδα
επί γής εσαεί»!
Βαγγέλης Χατζημανώλης