Ο ΠΑΠΑΣ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ-Ο ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ ΤΗΣ ΑΣΙΖΗΣ ΚΑΙ Ο ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ
Ιγνάτης Ψάνης
“Ο Πάπας των φτωχών” χαρακτηρίστηκε μετά το θάνατό του ο πρόσφατα αποδημήσας Πάπας της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας Φραγκίσκος κατά κόσμον Χόρχε Μάριο Μπεργκόλιο (Μπουένος Άιρες, 17 Δεκεμβρίου 1936 – Βατικανό, 21 Απριλίου 2025), αφενός για την ανθρωπιστική του δράση υπέρ των αδικημένων κοινωνικών ομάδων και αφετέρου επειδή επέλεξε το όνομά του προς τιμή του αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης. Θα ασχοληθούμε σύντομα και με τα δύο, κυρίως για να πληροφορηθούμε ποιος ήταν ο Φραγκίσκος της Ασίζης, μια ηγετική φυσιογνωμία του Καθολικισμού.
Η ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΗ ΤΟΥ ΔΡΑΣΗ

Σε όλη τη δημόσια ζωή του, ο Φραγκίσκος διακρίθηκε για την ταπεινοφροσύνη του, την έμφαση στο έλεος του Θεού, τη διεθνή προβολή ως πάπα, το ενδιαφέρον για τους φτωχούς και τη δέσμευσή του στον διαθρησκευτικό διάλογο. Ο Φραγκίσκος έκανε τις γυναίκες πλήρη μέλη των δικαστηρίων στη Ρωμαϊκή Κουρία. Ο Φραγκίσκος ήταν επικριτής της οικονομίας, του καταναλωτισμού και της υπερανάπτυξης. Ερμηνεύτηκε ευρέως ότι κατήγγειλε τη θανατική ποινή ως εγγενώς κακή, δηλώνοντας ότι η Καθολική Εκκλησία έχει δεσμευτεί για την κατάργησή της.

Στη διεθνή διπλωματία, ο Φραγκίσκος επέκρινε την άνοδο του δεξιού λαϊκισμού, ζήτησε την αποποινικοποίηση της ομοφυλοφιλίας, βοήθησε στην αποκατάσταση πλήρους διπλωματικών σχέσεων μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Κούβας, υποστήριξε την υπόθεση των προσφύγων. Επισκέφτηκε δυο φορές τη Λέσβο. 

Ο Πάπας Φραγκίσκος στο Καρά Τεπέ

Αποκάλεσε την προστασία των μεταναστών «καθήκον πολιτισμού» και επέκρινε την αντιμεταναστευτική πολιτική, συμπεριλαμβανομένων εκείνων του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ. Το 2022, ζήτησε συγγνώμη για τον ρόλο της Εκκλησίας στην «πολιτιστική γενοκτονία» των ιθαγενών του Καναδά.

Συμπερασματικά

Ευτυχώς, άφησε ένα πολύ δυνατό ανθρωπιστικό αποτύπωμα, που δεν ήταν μια θρησκευτική τυπολατρία, μια στείρα δογματική προσήλωση χωρίς αντίκρισμα ούτε μία διαχείριση μιας εξουσίας σε έναν πολύ υψηλό θρησκευτικό θρόνο.
Απέδειξε στο πεδίο της καθημερινής ανθρωπιάς πως ο Χριστιανισμός είναι καθημερινός αγώνας, έκανε πράξη το ¨Αγαπάτε αλλήλους” σε όλο το βάθος και όλο το πλάτος της έννοιας της Αγάπης, χωρίς αστερίσκους και υστερόγραφα.
Θα τον ακολουθήσει ο επόμενος;

Ο ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ ΤΗΣ ΑΣΙΖΗΣ ΚΑΙ Ο Ν. ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ

Δυο λόγια για τον Φραγκίσκο της Ασίζης,  ο οποίος επηρέασε καθοριστικά  τη θεολογική συγκρότηση, την οργάνωση και τη δράση ολόκληρης της καθολικής εκκλησίας αλλά και τη φιλοσοφική σκέψη της Δύσης. το όνομα του οποίου επέλεξε ο Πάπας.

.Ο Νίκος Καζαντζάκης αφιέρωσε ένα από τα πιο γνωστά του μυθιστορήματα στον Φραγκίσκο της Ασίζης, “τον Φρωχούλη του Θεού”. Πρόκειται για μια μυθιστορηματική βιογραφία του Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης. Το πιο αμφιλεγόμενο μυθιστόρημά του, γραμμένο στα δύο εκείνα χρόνια, που ο συγγραφέας ταλαιπωρούνταν από σοβαρές ασθένειες.

Σκοπός του μη θρησκευόμενου Καζαντζάκη δεν είναι να θεολογήσει αλλά να αναζητήσει με  πάθος το Απόλυτο και το ασυμβίβαστο για έναν άνθρωπο , ο οποίος εγκαταλείπει την πλούσια ζωή του, συγκρούεται με τον πατέρα του και, ακολουθώντας τις θεϊκές επιταγές, βγαίνει στον κόσμο για να κηρύξει την αγάπη, το ιδανικό της πενίας και την απάρνηση των υλικών αγαθών.

Ο Άγιος Φραγκίσκος της Ασίζης, Δομίνικος Θεοτοκόπουλος

Στόχος της φροντίδας του ήταν οι φτωχοί και σε αυτούς έδειχνε έμπρακτα την αγάπη του. Διωγμένος και αποκληρωμένος από τον πατέρα του, κήρυξε την ισότητα, την ειρήνη, την περιφρόνηση του πλούτου και την υπεροχή της φτώχειας, την αγάπη προς όλα τα δημιουργήματα του Θεού, έμψυχα και άψυχα, τη στοργή στους λεπρούς. Κυκλοφορούσε ντυμένος με έναν χιτώνα, δεμένο στη μέση με ένα σκοινί (αυτό το είδος ενδυμασίας έχουν και σήμερα οι μοναχοί του τάγματός του). Η αγάπη του επεκτεινόταν και προς τα ζώα και όλα τα πλάσματα της φύσης, το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του που συγκινεί τον κόσμο ακόμα και σήμερα.

Άγιος της καθολικής εκκλησίας, ιδρυτής του Τάγματος των Φραγκισκανών, γεννήθηκε στην Ασίζη από πλούσια οικογένεια. Κατά τη διάρκεια μιας αρρώστιας του είδε δύο όνειρα τόσο συγκλονιστικά που τον οδήγησαν στην απόφαση να αφιερωθεί ολοκληρωτικά στο έργο της φιλανθρωπίας. Στόχος της φροντίδας του ήταν οι φτωχοί και σε αυτούς έδειχνε έμπρακτα την αγάπη του. Διωγμένος και αποκληρωμένος από τον πατέρα του, κήρυξε την ισότητα, την ειρήνη, την περιφρόνηση του πλούτου και την υπεροχή της φτώχειας, την αγάπη προς όλα τα δημιουργήματα του Θεού, έμψυχα και άψυχα, τη στοργή στους λεπρούς. Κυκλοφορούσε ντυμένος με έναν χιτώνα, δεμένο στη μέση με ένα σκοινί (αυτό το είδος ενδυμασίας έχουν και σήμερα οι μοναχοί του τάγματός του). Η αγάπη του επεκτεινόταν και προς τα ζώα και όλα τα πλάσματα της φύσης, το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του που συγκινεί τον κόσμο ακόμα και σήμερα.

Καραβάτζιο, «Ο Άγιος Φραγκίσκος της Ασίζης σε έκσταση»

 

λος