Ιγνάτης Ψάνης
Αν δεν ισχύουν αυτά για τα οποία εκφράζουμε τις επιφυλάξεις και τις αντιρρήσεις μας στο σημερινό άρθρο, ας μας ενημερώνει κάποιος υπεύθυνος, κάποιος αρμόδιος και εμείς θα ανακαλέσουμε αμέσως.
Θα αναφερθούμε στο κτήριο Μπάρου-Γιανναρέλλη, στο οποίο μελετάται να μεταφερθεί ο παιδικός σταθμός και στο σχεδιαζόμενο νηπιαγωγείο στον χώρο του οικοπέδου, πίσω από το Δημαρχείο.
Η αλήθεια είναι ότι ο παιδικός σταθμός που σήμερα λειτουργεί είναι από κάθε άποψη απαράδεκτος. Ο χώρος και οι συνθήκες λειτουργίας του περισσότερο ταιριάζουν σε παιδιά που θέλουν να τα τιμωρήσουν, σε παιδιά έγκλειστα που θέλουν να τα σωφρονήσουν και όχι να τα διαπαιδαγωγήσουν. Είναι, λοιπόν, επιτακτική ανάγκη για την κοινότητα, χρέος και ευθύνη αυτών που διοικούν και αποφασίζουν να αποκαταστήσουν την αδικία που δυστυχώς συνεχίζεται για χρόνια σε μικρά παιδάκια. Το “Πανόραμα” έχει αρθρογραφήσει και γι’ αυτό το θέμα στο πρόσφατο παρελθόν.
Και αλίμονο, αγοράστηκε από τον Καποδιστριακό Δήμο Πολιχνίτου πίσω από το Δημαρχείο μία έκταση περίπου εννέα στρεμμάτων εδώ και δεκαπέντε χρόνια, επί δημαρχίας Γιάννη Συκά. Τόσα χρόνια γιατί δεν έγινε κάποια σοβαρή μελέτη, έτσι ώστε να στεγαστούν στον χώρο αυτόν δύο άνετα και σύγχρονα εκπαιδευτήρια, ένας παιδικός σταθμός και ένα νηπιαγωγείο; Δεν υπάρχει πιο αφελής και συνάμα πιο λογική ερώτηση.
Εν πάση περιπτώσει δεν συνέβησαν αυτά. Ερχόμαστε, λοιπόν, στο σήμερα, για να επιλύσουμε το πρόβλημα του παιδικού σταθμού. Επιλέχτηκε ο περί ου ο λόγος χώρος, που πράγματι θα είναι η χαρά των πιτσιρικάδων, δεδομένου ότι ο χώρος προσφέρεται και για παιδική χαρά. Και μια που τρέχει μέσα στο ΕΣΠΑ η δυνατότητα να φτιάξουμε παιδικό σταθμό, ανασύραμε τη μελέτη του ’17-’18, προφανώς με την πεποίθηση ότι είναι πλήρης και ερχόμαστε, έστω, μετά από χρόνια να την υλοποιήσουμε.
Το κυρίως, όμως, κτήριο Μπάρου-Γιανναρέλλη πρέπει ηλικιακά να είναι άνω των 100 ετών, αν σκεφτούμε ότι ο πρώτος ιδιοκτήτης του, ο Όμηρος Κλούρας πέθανε το 1930. Πρόκειται, λοιπόν, για ένα κτήριο αρκετά παλιό, το οποίο πρόκειται να στεγάσει μικρά παιδάκια- όχι πως θα άλλαζε κάτι, αν θα στέγαζε μεγαλύτερης ηλικίας ανθρώπους. Έχει την απαιτούμενη στατική επάρκεια; Οι αρμόδιοι και υπεύθυνοι μηχανικοί την έχουν υπογράψει και εγκρίνει; Δεν γνωρίζουμε καν, αν η κοινότητα είναι ενημερωμένη γι’ αυτή τη μελέτη, η οποία μελετάται και σχεδιάζεται ταχύτατα, δεδομένου ότι αρχές του Δεκέμβρη, αν είναι έτοιμη η μελέτη, πρόκειται να υποβληθεί και το έργο να ενταχθεί στο ΕΣΠΑ. Οι μηχανικοί του Δήμου μόλις πριν λίγες μέρες πήραν εντολή και επιθεώρησαν το κτήριο. Και αν οι μηχανικοί αποφανθούν ότι υφίσταται πρόβλημα στατικής επάρκειας τι γίνεται;
Επιπροσθέτως το κτήριο είναι πολύ μικρό. Οι χώρoι στενοί και περιορισμένοι. Ο κάθε όροφος είναι μόλις 53,19 τ.μ. Και με το αναβατόριο, ασανσέρ για ΑμεΑ, ένα κάθισμα δηλαδή, πώς θα ανεβοκατεβαίνουν 25 περίπου μικρά παιδιά;
Ο παιδικός σταθμός χρειάζεται άνετους χώρους, οι δράσεις του είναι διαφορετικές από μια σχολική τάξη. Χώροι λουτρού, χώροι ύπνου, χώροι απασχόλησης, γραφεία διοίκησης, χώροι προσωπικού κ.α. τα τετραγωνικά μέτρα των οποίων με απόλυτη σαφήνεια καθορίζει η νομοθεσία και μάλιστα ανά παιδάκι.
Τελικά το κτήριο είναι κατάλληλο για εκπαιδευτήριο, για παιδικός σταθμός;
Εκτός κι αν προβλέπουν – και μάλλον σωστά προβλέπουν έτσι που μας πάνε-ότι σε λίγα χρόνια ο χώρος αυτός θα είναι επαρκέστατος, μια και τα παιδάκια θα είναι μονοψήφια…
Τέλος, όπως είχαμε γράψει και σε προηγούμενο άρθρο μας, πρόκειται να κατασκευαστεί στο πίσω μέρος του κτηρίου ένα συμπληρωματικό κτήριο, γιατί έτσι μόνο πληρούνται οι προδιαγραφές καταλληλότητας, ώστε να λειτουργήσει παιδικός σταθμός, μόλις 60 τ.μ. Το νέο συμπληρωματικό κτήριο εξωτερικά θα είναι σοβατισμένο, που σημαίνει ότι δεν θα έχει απολύτως καμία αισθητική σχέση με το πέτρινο κύριο κτίσμα. Θα είναι κάτι τελείως παράταιρο. Μπορούμε να το φανταστούμε; Αλλά δεν θα έχει και πολύ μεγάλη σημασία… γιατί θα το κρύβει το κυρίως κτήριο, δε θα φαίνεται από τον κεντρικό δρόμο! Θα φαίνεται από τον αποπάνω, αλλά τι σημασία έχει; Καλά, πώς πέρασε αυτό στη μελέτη, δεδομένου ότι υπάρχουν πετράδες σήμερα στον τόπο μας, που θα μπορούσαν να το συνταιριάξουν με το παλιό κτήριο; Λεπτομέρειες…Και η αρχαιολογική υπηρεσία μαθαίνουμε ότι το ενέκρινε…
Εμείς έχουμε να πούμε ότι εδώ παλεύουμε να στηρίξουμε, να προβάλουμε και να αξιοποιήσουμε τον αρχιτεκτονικό μας πλούτο και κυρίως τα πιο χαρακτηριστικά και εμβληματικά κτήρια, που όποιος μας επισκεφθεί τα θαυμάζει. Προσπαθούμε να μην καταστραφεί, να μην ευτελιστεί η παράδοση, η ιστορία μας, να μην απογοητεύσουμε εκείνους που είχαν την οικονομική τους άνεση αλλά παράλληλα και καλλιτεχνική και αισθητική αντίληψη υψηλού επιπέδου, τους ανθρώπους εκείνους που έδωσαν και στυλ, δίδαξαν και στους υπόλοιπους τι σημαίνει ομορφιά και αυτοί την ακολούθησαν και με κόπους και θυσίες έφτιαξαν αυτόν τον πανέμορφο οικισμό.
Μερικά κτήρια, ανεπανάληπτα, αισθητικά άρτια, τεκμήρια και τοπόσημα μιας περιοχής, καλλιτεχνήματα και αριστουργήματα παραδοσιακών τεχνητών οφείλουμε να σεβόμαστε και να διαφυλάττουμε σαν κόρη οφθαλμού και η χρήση τους και η διαχείρισή τους επιβάλλεται να είναι ανάλογη.
Είναι αυτονόητο ότι κατόπιν όλων των προηγουμένων θεωρούμε, όσο μας πέφτει λόγος, πως είναι επιτακτική ανάγκη η μελέτη να επανεξεταστεί, αν και είναι πολύ δύσκολο πια, γιατί είναι πιεστικές οι προθεσμίες.
Ασφαλώς και θέλουμε να γίνονται έργα στον τόπο μας, όπως η πλατεία στο ηρώο, που τη καμαρώνουμε. Όμως στην ώρα τους και σωστά.
Όμως, επίσης, ενώ το είχαμε σίγουρο, σύμφωνα πως τελικά θα φτιαχνόταν το Νηπιαγωγείο στο δημοτικό οικόπεδο πίσω από το Δημαρχείο, όπως γράψαμε σε προηγούμενο άρθρο μας, γιατί αυτή ήταν η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, τελευταία διακινούνται- και δημόσια- απογοητευτικές πληροφορίες για αυτό.
Φαίνεται πως, ενώ άνοιξε το πρόγραμμα για τη χρηματοδότηση του Νηπιαγωγείου, δυστυχώς δεν υπάρχει μελέτη. Τρέχουμε λοιπόν να φτιάξουμε τώρα τη μελέτη, για να προλάβουμε τον Γενάρη, οπότε κλείνει το πρόγραμμα. Δύσκολα τα πράγματα και στην περίπτωση που δεν προλάβουμε θα την επανυποβάλουμε, αφού την ολοκληρώσουμε, του χρόνου. Θα υπάρχουν όμως τότε τα χρήματα; Εκτός αυτού ο χώρος πίσω από το Δημαρχείο χρειάζεται ειδικό χειρισμό, γιατί έχει δομικές ιδιαιτερότητες.
Τελικό συμπέρασμα: Εκφράσαμε τις ανησυχίες μας και τις επιφυλάξεις μας ανάλογα με όσα ξέρουμε και όσα νιώθουμε και ως Δημότες αλλά και ως Δάσκαλοι.
Από δω και πέρα τόσοι έμπειροι και υπεύθυνοι ασχολούνται. Ας τους εμπιστευθούμε και ας ελπίσουμε να γίνουν τα δύο σύγχρονα εκπαιδευτήρια στον τόπο μας. Τις χρειάζεται τέτοιες ανάσες.