Ιγνάτης Ψάνης
Η ακρίβεια, που μαστίζει τα σύγχρονα νοικοκυριά, δοσμένη με σατιρικό τρόπο και με τη μορφή ενός θεατρικού μονόπρακτου σε ένα σούπερ μάρκετ με φόντο ένα αντρόγυνο. Η τέχνη συνήθως υπερβάλλει, για να αποτυπωθεί ταχύτερα το ουσιώδες, το μήνυμα. Στη σημερινή μας ανάρτηση ισχύει;
(Ανδρόγυνο, ο σύζυγος μικροσυνταξιούχος, με δυο σακούλες ψώνια, κάθονται στο παγκάκι να ξαποστάσουν και κάνουν τον απολογισμό τών αγορών τους).
Άνδρας- Τα πήραμε όλα; Βγάζουμε τον μήνα;
Γυναίκα- Μμμ… πάνω-κάτω καμιά δεκαπενταριά μέρες…
Άνδρ.-Τσίμα-τσίμα τα φέρνουμε, το κέρατό τους!
Γυν- Κατά το πάπλωμα και τα πόδια μας!
Άνδρ.- Τι πήραμε τώρα; Μια που κατεβάσαν και τις τιμές όπως διαλάλησε… ο πρωθυπουργός μας!
Γυν.- Εμ… απορρυπαντικά, χαρτί…
Άνδρ.- Άστα αυτά, τα φαγώσιμα.
Γυν.- Ωραία! Φασόλες, φακές, μακαρόνια, φάβα, λάδι, τυρί, βούτυρο, καφέ, ζάχαρη, κιμά…
Άνδρ.- Πόσο κιμά;
Γυν.- Μισό κιλό…ή τέταρτο…
Άνδρ.- Μισό ή τέταρτο;
Γυν- Μμ…μάλλον τέταρτο, ναι τέταρτο.
Άνδρ.- Λάδι; Ένα κιλό, μισό, πόσο;
Γυν.- Εμ…μάλλον τέταρτο.
Άνδρ.- Ένα τέταρτο λάδι;
Γυν.- Ε ναι βρε Βασίλη, είναι απ’ τα μικρά τα μπουκαλάκια που τα πάνε στην εκκλησία με το κρασί στις αρτοκλασίες!
Μάλιστα στο μπουκαλάκι επάνω έχει κολλημένο και σταγονόμετρο… για δώρο!
Άνδρ.- Κάτσε να τα πάρουμε απ’ την αρχή. Όχι τίποτα, αλλά να ξέρουμε τι μάς γίνεται. Θα μου λες χώρια τα τέταρτα, χώρια τα μισά. Λοιπόν, τυρί.
Γυν.- Τέταρτο.
Άνδρ.- Βούτυρο.
Γυν.- Τέταρτο.
Άνδρ.- Μμμ…καφές.
Γυν.- Τέταρτο.
Άνδρ.- Ζάχαρη.
Γυν.- Μισό.
Άνδρ.- Πάλι τα ίδια. Είπαμε χώρια τα μισά.
Γυν.- Ε δε γίνεται βρε Βασίλη, αφού μού λες ζάχαρη, και είναι μισό. Τι να πω;
Άνδρ.- Δίκιο έχεις. Λοιπόν, εγώ θα λέω το βάρος, κι εσύ το είδος.
Γυν.- Έτσι ναι. Μόνο αργά-αργά για να τα φέρνω στο νου.
Άνδρ.- Τέταρτο.
Γυν.- Καφές.
Άνδρ.- Τέταρτο.
Γυν.- Τυρί, βούτυρο.
Άνδρ.- Πήξαμε στα τέταρτα…Τέταρτο..
Γυν.- Λάδι.
Άνδρ.- Λάδι τέταρτο;…
Γυν.- Ε,είπαμε τής εκκλησιάς με σταγονόμετρο δώρο!
Ανδρ.- Τώρα τα μισόκιλα. Πάμε…Μισό.
Γυν.- Φασόλες, φάβα, μακαρόνια. φακές, κιμάς.
Άνδρ-Τι κιμάς;
Γυν.- Κατιμάς.
Άνδρ.- Αα!.. Μισό.
Γυν- Ακτινίδια.
Ανδρ.- Ακτινίδια;….
Γυν.- Ε τι να κάνουμε; Θέλουμε και το φρούτο μας. Ξεχάσαμε όμως δυο τέταρτα. Στραγάλια και λουκούμια μπουκιές…Θέλουμε και τη γλύκα μας, βλέπεις.
Άνδρ.- Λοιπόν, δεν βγάζουμε άκρη. Εκτός αν αδειάσουμε τις σακούλες, να τα δούμε ένα-ένα.
Γυν.- Τι λες βρε Βασίλη; Κατάχαμα εδώ μέσα στον κόσμο; Και τι τα θες τώρα αυτά; Πόσα πήραμε; Όσα πήραμε, πήραμε.
Άνδρ.- Ε, να μη ξέρουμε πόσα πήραμε και πόσα δώσαμε;
Ύστερα απ’ το κατέβασμα των τιμών που είπε και ο…
Γυν.- …Πρωθυπουργός! Εντάξει, το’ παμε αυτό! Λογάριασέ, πόσα είχες, πόσα σου’μειναν.
Άνδρ.- Λοιπόν, έχουμε και λέμε… Πού είναι οι αποδείξεις;
Γυν.- Βασίλη, σε παρακαλώ… Μην πιάσουμε πάλι απ’ την αρχή και μετράμε.
Άνδρ.- Πάντως γύρω στα…ογδόντα-ενενήντα… πάνω-κάτω εκεί.
Γυν.- Άντε, θα τα βολέψουμε…
Άνδρ.- Ενενήντα πέντε πες, βάλε κανά διακοσάρι για ΔΕΗ (πράσινο χρώμα) πιάνουμε το τρακοσάρι, βάλε νερό, τηλέφωνο, φαρμακείο, φούρνο, ψαρά, χοντρά-χοντρά …μμμ… καβατζάρουμε το πεντακοσάρι…Τι μένουν;… Κοντά…διακοσάρι για τρεχούμενα έξοδα. Να τα επενδύσουμε βρε γυναίκα σε κανένα ομόλογο, ή να τ’αφήσουμε να πάμε κάπου κι εμείς το Πάσχα;…
Γυν.- Βρε Βασίλη… Ξέρεις τι λαχτάρησα τώρα; Από καιρό δηλαδή. Μια πίτα με γύρο και μπόλικο έτσι τζατζίκι, κέτσαπ και μουστάρδα…
Ανδρ.- Και κρεμμύδι, και πατάτες…
Γυν.- Ναι, ναι…Να, αναστέναξα τώρα απ’ τη λαχτάρα μου.
Ανδρ.- Και μια μπύρα, κρύα-κρύα…
Γυν.- Ας είναι και κόκα-κόλα….
Ανδρ.- (Μετρά).. Ενενήντα πέντε πες, και έξι,…εκατόν ένα,… και πέντε…μμμ…. Έγινε! Σήκω, πάμε!
Γυν.- Πού;
Άνδρ.- Να κεραστούμε!
Γυν.- Σοβαρά το λες;
Ανδρ.- Άκου λέει!… Να τα πάρουμε και να κάτσουμε σ’ εκείνο το παγκάκι που έχει ίσκιο.
Γυν.- Δηλαδή θα το ρίξουμε όξω;
Ανδρ.- Μωρέ μια ζωή την έχουμε… Η φτώχια θέλει καλοπέραση! Άντε και καλό Πάσχα, εκεί να δεις!…Φύγαμεεε!
( φεύγουν όλο χαρά)
**