Ιγνάτης Ψάνης
Πόσοι από μας, που τόσες φορές έχουμε επισκεφθεί το μοναστήρι στο Δαμάνδρι, γνωρίζουμε ότι στον χώρο αυτόν υπάρχει ένα συμπαθέστατο και πολύ ενδιαφέρον μουσείο;
Λίγα μέτρα από την είσοδο, στα δεξιά καθώς μπαίνουμε, βλέπουμε μια μικρή πόρτα, με μια μικρούλα επιγραφή που μας λέει ότι εκεί μέσα υπάρχει μουσείο και μάλιστα και πετρωμάτων.
Ο χώρος αυτός διαμορφώθηκε σε μουσείο από τον προηγούμενο μοναχό Πατέρα Δημήτριο ο οποίος όταν παρέλαβε το μοναστήρι σε άσχημη κατάσταση το 2005 δραστηριοποιήθηκε, ώστε τέσσερα χρόνια μετά να οργανώσει και αυτό το μικρό μουσείο.
Τα εκθέματα ήταν διασκορπισμένα σε διάφορες εκκλησίες στον Πολιχνίτο, στα Βασιλικά, στην Αγιάσο, στον Άγιο Θεράποντα. Όμως, επειδή τα καταγεγραμμένα, επεστράφηκαν στη Μονή.
Παρακαλέσαμε τον συμπαθέστατο Μοναχό να μας επιτρέψει να το βιντεοσκοπήσουμε το περασμένο Καλοκαίρι.
Πρόκειται για δύο μικρές αίθουσες. Η μία μοιάζει περισσότερο με χώρο υποδοχής.
Σ΄ αυτήν φιλοξενείται μια μικρή ποικιλία εκθεμάτων, που σχετίζονται περισσότερο με την αγροτική και την καθημερινή ζωή των προγόνων μας.
Τα χάρισαν στο μοναστήρι συγχωριανοί μας. Αριστερά βλέπουμε πάνω σε ράφια πετρώματα από διάφορες περιοχές του νησιού που τα πρόσφερε στο Δαμάνδρι η Μονή Πιθαρίου.
Η άλλη αίθουσα, λειτουργεί σαν εκκλησιαστικό μουσείο. Κλείνει με καγκελωτή πόρτα, γιατί προφανώς όσα εκτίθενται έχουν κάποια σημαντική αξία. Η αίθουσα είναι γεμάτη από κρεμασμένα στους τοίχους κεντημένα αντιμήνσια, που περιγράφουν κάποιες θρησκευτικές σκηνές, παραστάσεις και σύμβολα. μια συλλογή νομισμάτων του Πατέρα Δημήτριου και του νυν Μητροπολίτου, δύο επιτάφιοι, εκκλησιαστικά σκεύη, σταυροεγκόλπια, χειροποίητα εκκλησιαστικά κεντημένα ποτηρικαλύμματα,
και το σπουδαιότερο, μια σημαντική συλλογή από παλιά αρχιερατικά άμφια και εγκόλπια του παπα-Λεβέντη, του νυν Μητροπολίτη και του προηγούμενου αείμνηστου Ιακώβου Κλεομβρότου.
Πρέπει να προσθέσουμε ότι ο χώρος του μουσείου είναι ακατάλληλος για δύο λόγους: Πρώτον διότι είναι πολύ στενός και το εκθέματα είναι κυριολεκτικά κολλημένα και στοιβαγμένα το ένα δίπλα-πάνω στο άλλο και δεύτερον διότι ο χώρος δεν αερίζεται και προσβάλλεται από την υγρασία.
Η λύση από ό,τι πληροφορηθήκαμε είναι να μεταφερθεί το μουσείο στην υφιστάμενη τραπεζαρία και αυτή με τη σειρά της να μεταφερθεί σε καινούργιο χώρο του ξενώνα που δημιουργήθηκε και για αυτόν τον σκοπό.
Τις παραπάνω πληροφορίες για το μουσείο τις λάβαμε κατόπιν επικοινωνίας στη Σάμο, όπου βρίσκεται, με τον προηγούμενο μοναχό Πατέρα Δημήτριο.
ΒΙΝΤΕΟ ΜΟΥΣΕΙΟΥ
ΟΠΤΙΚΟ ΥΛΙΚΟ: ΙΓΝ. ΨΑΝΗΣ