*Βρε πώς καταντήσαμε
βρε πώς μπατιρήσαμε!
Απ’ τα δόλια τα μνημόνια
μαύρα χάλια τόσα χρόνια,
μπλέξαμε καλά στον βάτο,
μηδ’ απάνω, μήδε κάτω.
*Καπάκι κι ο ανασούμπαλος
ο γνωστός Κατρούγκαλος,
μ’ όλη την γνωστή την σπείρα
μάς καθόρισαν την μοίρα
«ν’ αποθάνωμεν πεινώντες
διά…κλύσματος, βοώντες».
*Δείτε βρε πώς μπλέξαμε,
μπούτια πώς μπερδέψαμε,
τι θα φάμε, τι θα πιούμε,
πού θα πάμε, τι θα δούμε,
ήρθαμε τα πάνω-κάτω
και το βλέμμα μας φευγάτο…
*Ζήτω που καήκαμε
μια χαρά την βρήκαμε,
μήνας μπαίνει, μήνας βγαίνει
σύνταξη πετσοκομμένη
μέχρι τα μισά του μήνα
και τα άλλα…καραντίνα!
*Άλλο δεν νοιαζόμαστε,
πότε πληρωνόμαστε
να’ρθει η μέρα να χαρούμε
για να ξαναπληρωθούμε,
τάκα-τάκα να περνάει
η ζωή μας, κι όσο πάει!
*Στο αμήν πιά φτάσαμε
τα μυαλά μας χάσαμε
και τ’αυγά με τα καλάθια,
σαν ξυπόλητοι στ’ αγκάθια
περπατάμε, περπατάμε
και δεν ξέρουμε πού πάμε.
*Μπούλινγκ και τσακώματα,
ξύλο, μαχαιρώματα,
κινητά κι ανωμαλία,
λάσκα όλα στα σχολεία,
με λαβωμένη… νεολαία
πάμε για Ελλάδα νέα!
*Σ’όλα μας βαλτώσαμε
στο κακό ενδώσαμε,
μήτε γέλιο και γαλήνη,
αγκαλιά και καλοσύνη,
μια ζωή παραφωνία
οργισμένη κοινωνία!
*Φτάσαμε στ’ απόλυτο
πλέον τ’ απροχώρητο,
βιασμοί κι ανωμαλίες,
φουλ οι ανθρωποκτονίες,
κάθε μέρα τα «Κανάλια»
διαλαλούν τα μαύρα χάλια!
*Σόδομα και Γόμορρα,
κι όχημα μ’ακρόμπαρα…
χαλασμένα έχει γίνει
η ζωή μας, που ’χει μείνει
ατιμόνευτη… και πάει
για γκρεμό, εκεί τραβάει.
*Έπεσες ανάσκελα
και μαζεύεις… φάσκελα,
αχ Ελλάδα μας καημένη
άλλο πια δεν απομένει,
μόνο ένα… «ΕΙΚΟΣΙΕΝΑ»
λυτρωμός θα’ναι για σένα!
Βαγγέλης Χατζημανώλης