Ιγνάτης Ψάνης
Ο Πολιχνιάτης Καθηγητής του ΕΚΠΑ κ. Μιχάλης Βραχόπουλος. διαβάζοντας το άρθρο μας, ” ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΥΣΦΗΜΗΣΗΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΧΝΙΤΟΥ”, διατυπώνει την άποψη, και πολύ σωστά κατά τη γνώμη μας, ότι το θέμα του νερού της κωμόπολής μας “δεν αντιμετωπίζεται με την απλή κριτική διάσταση σε επίπεδο διαμαρτυρίας”.
Βέβαια η διαμαρτυρία είναι αναγκαία αλλά όχι ικανή συνθήκη για τη λύση ενός προβλήματος.
Απαιτούνται και δραστικές, πρακτικές λύσεις και μια τέτοια προτείνει ο κ Μιχάλης Βραχόπουλος.
Μια ικανή ομάδα Πολιχνιατών να διεκδικήσει νομικά πια τα δικαιώματά της, ξεδιπλώνοντας όλο το φάσμα των απαιτήσεών της προς όλους όσοι εμπλέκονται με το θέμα.
Το κείμενο που ακολουθεί είναι η πρότασή του.
Στο τέλος μάς κοινοποιεί το κινητό και το email του για άμεση επικοινωνία μαζί του.
Εννοείται ότι συντασσόμαστε με την πρόταση και εντασσόμαστε στην ομάδα.
Υ.Γ. Είναι αυτονόητο ότι κίνηση αυτή κινείται συμπληρωματικά και δεν υποκαθιστά τις όποιες άλλες δράσεις. Είναι άλλος ένας τρόπος να ασκήσουμε πίεση, κινητοποιώντας πάλι και τα μέσα μαζικής επικοινωνίας.
Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΟΥ κ. ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΜΙΧΑΛΗ ΒΡΑΧΟΠΟΥΛΟΥ, όπως μας την έστειλε στο fb
Kαλημέρα Ιγνάτη, έχεις απόλυτο δίκιο.
Το θέμα όμως δεν αντιμετωπίζεται με την απλή κριτική διάσταση σε επίπεδο διαμαρτυρίας. Τούτο γιατί το πρόβλημα των υδάτων ύδρευσης αλλά και άρδευσης στην ευρύτερη περιοχή της κωμόπολης αφορά με συστηματικά τους κατοίκους της περιοχής, αλλά, παράλληλα είναι και αντικείμενο ανάπτυξης σε ότι αφορά στο νησί λόγω του μεγαλύτερου γεωθερμικού δυναμικού το οποίο ακόμα και λόγω της έλλειψης υδάτων προς άρδευση παραμένει αναξιοποίητο και η περιοχή συνεχώς φθίνει.
Η επίλυση του προβλήματος αυτού θα δημιουργήσει συνθήκες για βιομηχανικού τύπου αγροτική ανάπτυξη στην περιοχή η οποία θα μπορεί να αναπτύξει θερμοκηπιακές καλλιέργειες σε έκταση μεγαλύτερη των 300 στρεμμάτων, κάτι που είναι πολλαπλάσιο της παραγωγής όλου του υπολοίπου νησιού και μάλιστα με προϊόντα ποιότητας, και θα δημιουργούσε συνθήκες πληθυσμιακής ανάπτυξης και εμπορικής δραστηριότητας της πανέμορφης κατά τα άλλα κωμόπολής μας από την οποία καταγόμαστε. Τονίζω δηλαδή ότι παράλληλα είναι και αντικείμενο ευρύτερης εθνικής πολιτικής.
Αν επικεντρωθώ όμως επί του παρόντος στο πρόβλημα το οποίο βιώνω και εγώ προσωπικά ως ιδιοκτήτης ακινήτου στην περιοχή του Χορού και χρησιμοποιώ το νερό ύδρευσης κατά το 1/3 των ημερών που επισκέπτομαι κατά τις θερινές διακοπές την ιδιαίτερη πατρίδα μου, θα πρέπει να ανατρέξω και σε επιστολές που έχω στείλει κατά καιρούς στον τοπικό και εθνικής εμβέλειας τύπο με τις οποίες επισημαίνω το μεγάλο κόστος προμήθειας νερού ύδρευσης στη Λέσβο. Συγκεκριμένα, ο κάθε Πολιχνιάτης ο οποίος ζει και εργάζεται εκτός της κωμόπολης πληρώνει κάθε έτος 105€/το έτος για νερό, που θα χρησιμοποιήσει από τρεις έως περίπου είκοσι ημέρες το χρόνο (ειδικά με την συστηματική διάθεσή του κατά μία στις τρεις ημέρες). Σε σύγκριση με τον κάτοικο λ.χ. των Αθηνών ο οποίος αντίστοιχα διαθέτει περί τα 50€ για ετήσια καθημερινή χρήση. Δηλαδή η ΔΕΥΑΛ διαθέτει το νερό σε πολύ υψηλές τιμές, κάτι που δεν δικαιολογεί τα προβλήματα σε ότι αφορά στην διαχείριση των υδάτων και την ταλαιπωρία των πολιτών, ειδικά κατά τις θερινές διακοπές, ΑΛΛΑ και το πρόβλημα άρδευσης περιοχών με ιδιαίτερα παραγωγικές δυνατότητες.
Επειδή στο σημείο αυτό θεωρώ ότι αναδεικνύονται και νομικά επιχειρήματα για την επιστροφή των χρημάτων από την ΔΕΥΑΛ που έχουμε πληρώσει τα πέντε τουλάχιστον τελευταία χρόνια εφόσον δεν απολαμβάνουμε ως πολίτες των αντίστοιχων παροχών. Προτείνω να δημιουργήσουμε μια ομάδα από ενδιαφερόμενους και να αναζητήσουμε και νομικά την διεκδίκηση των δικαιωμάτων μας. Σημειώνω, ότι πέραν από την ΔΕΥΑΛ οι νομικές ευθύνες ανήκουν και στους Δήμους (Δήμαρχοι Μυτιλήνης και Δυτικής Λέσβου) καθώς και στην Περιφέρεια, οι οποίοι τόσα χρόνια αδιαφορούν, αλλά απολαμβάνουν των εσόδων από τις συνδέσεις που πληρώνουμε.
Όσοι συντάσσονται, μπορούν να στείλουν μηνύματα επικοινωνίας και συμμετοχής είτε στο Κινητό μου τηλέφωνο (6976766791) είτε ίσως καλύτερα μέσω email στο [email protected] .