Ο Πρόεδρος της Βουλής σε ρόλο Δασκάλου στη Βουλή των εφήβων

Ιγνάτης Ψάνης

Η Βουλή των Εφήβων είναι ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα της Βουλής των Ελλήνων, το οποίο λειτουργεί από το σχολικό έτος 1995-1996 και απευθύνεται στους μαθητές όλων των σχολείων της χώρας. Έχει ως κύριο στόχο την καλλιέργεια της θετικής στάσης των νέων, απέναντι στα κοινά καθώς και την ευαισθητοποίηση τους σχετικά με αρχές, κανόνες και αξίες της Δημοκρατίας. Για να συγκροτηθεί η Βουλή των Εφήβων, οι μαθητές καταθέτουν κάποιες συγκεκριμένες εργασίες που αξιολογούνται και λαμβάνουν, με βάση αυτές, κλήρους. Στο τέλος των δραστηριοτήτων επιλέγονται με κλήρωση (πραγματοποιείται με βάση τους κλήρους κάθε μαθητή) 300 έφηβοι-βουλευτές, οι οποίοι συγκροτούν τη Βουλή των Εφήβων, και συνεδριάζουν στις αίθουσες της Βουλής των Ελλήνων τον Ιούλιο. Συγκεκριμένα, έως, 260 έφηβοι-βουλευτές κληρώνονται από σχολεία της Ελλάδας, 20 από την Κύπρο και 20 από ελληνικά σχολεία του απόδημου ελληνισμού και είναι διακεκριμένοι στον διαγωνισμό λογοτεχνίας, μουσικής και δημιουργίας μηνύματος. Πρώτος Πρόεδρος της επιτροπής που συγκροτήθηκε στην αρχή της λειτουργίας του θεσμού ήταν ο αείμνηστος Α. Σαμαράκης μέχρι τον θάνατό του το 2003. Μετά μέχρι το 2010 ορίστηκε ο Ι. Καμπανέλλης. Εμπνευστής του θεσμού υπήρξε ο τέως Πρόεδρος της Βουλής Απόστολος Κακλαμάνης.

 

Πριν μερικές μέρες έληξε η ΚΖ’ Σύνοδος της Βουλής των Εφήβων, το θέμα της οποίας ήταν αφιερωμένο στη βία. Στην εισαγωγική του ομιλία και στο καλωσόρισμα που απηύθυνε ο Πρόεδρος της Βουλής κ. Κωνσταντίνος Τασούλας  έδωσε ένα εξαιρετικό μάθημα κατά της βίας στο εφηβικό του ακροατήριο. Ο υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Κυριάκος Πιερρακάκης πήρε το λόγο μετά αναφερόμενος στο στο θέμα της βίας και αυτός, συμπληρώνοντας την ομιλία του Προέδρου της Βουλής.

Το video που ακολουθεί είναι από την εκδήλωση αυτή. Παρακολουθείστε το και χαρείτε το!!

 

Τις εργασίες της ολομέλειας της Βουλής των Εφήβων έκλεισε πάλι ο Πρόεδρος της Βουλής κ. Κ. Τασούλας με δύο πολύ εύστοχες παρατηρήσεις:

Πρώτη παρατήρηση: Αναφέρθηκε σε ένα εξαιρετική άγαλμα, γνωστό ως το ΠΑΙΔΙ του ΚΡΙΤΙΟΥ. Πρόκειται για έφηβο με ένα μελαγχολικό, πολύ συγκρατημένο χαμόγελο. Και στην ερώτηση πώς ένας νέος είναι τόσο προβληματισμένος πολλοί φιλόλογοι έδωσαν την εξήγηση ότι ο νέος αυτός μπαίνει πια στην τάξη των ανδρών και σκέπτεται τις πολιτικές ευθύνες που θα κληθεί να αναλάβει. Τον προβληματίζει ο ρόλος του υπεύθυνου πολίτη, οι υποχρεώσεις του απέναντι στην κοινότητα.

Το παιδί του Κριτίου, από το όνομα του γλύπτη, που εικάζεται πως είναι ο Κρίτιος ή Κριτίας (Μουσείο Ακρόπολης)

Δεύτερη παρατήρηση: Παίρνοντας αφορμή από την τελευταία ομιλήτρια, της οποίας τόνισε τον αυθεντικό και γνήσιο λόγο της, αναφέρθηκε στην ξύλινη γλώσσα, κυρίως των πολιτικών, την οποία τους συμβούλεψε να αναγνωρίζουν και να απαξιώνουν. Διάβασε μάλιστα και αποσπάσματα  από ένα κείμενο – πατέντα – του ξύλινου αυτού λόγου, το οποίο κείμενο το βλέπετε στη συνέχεια. Διαβάζει κανείς οριζόντια και διαγώνια, εντυπωσιάζει τον ακροατή, χωρίς στην ουσία να λέει απολύτως τίποτε!