Παρουσίαση του Γλωσσαρίου (Πολιχνιάτικου ιδιώματος) “Η γλώσσα της καρδιάς μας” της Πηνελόπης Ψάνη

Ιγνάτης Ψάνης

Παρουσιάστηκε το προηγούμενο Σάββατο, στις 7:30 ώρα μμ, στο Πολύκεντρο του χωριού μας το εξαιρετικό Γλωσσάρι (Λεξικό) της Πηνελόπης Ψάνη, “Η γλώσσαςτης καρδιάς μας”
Την εκδήλωση χαιρέτησε στην αρχή η Πρόεδρος της Ένωσης Λογοτεχνών Αιγαίου κα Πετρίδου Στέλλα, η οποία ήταν απόλυτη ενημερωμένη και για τη διαδρομή της συγγραφής του βιβλίου αλλά και για την ποιότητα και την πολύτιμη πολιτιστική προσφορά του στον τόπο μας.
“Τι αφορά όμως επί της ουσία το βιβλίο αυτό; Πρόκειται για μια αρκετά αξιόλογη προσπάθεια της συντοπίτισσάς μας μας να συγκεντρώσει και να καταγράψει  λέξεις του τόπου καταγωγής της ώστε να μείνουν για πάντα ζωντανές και αναλλοίωτες στο χρόνο, προκειμένου να μη χαθούν ποτέ από τη μνήμη μας ούτε να πάψουν να χρησιμοποιούνται στον προφορικό μας λόγο.”, είπε μεταξύ των άλλων.
Ο λόγος πήρε μετά ο Τάσος Μακρής, λάτρης και μελετητής της γλώσσας μας επί σειρά πολλών ετών, ο οποίος εκθείασε το τοπικό μας ιδίωμα κάνοντας εύστοχες ετυμολογικές και αισθητικές αναλύσεις λέξεων και φράσεων, που εντυπωσίασαν τους παρευρισκόμενους .
Ο Ιγνάτης Ψάνης στη συνέχεια αναφέρθηκε στα  στα γενικότερα γλωσσολογικά φαινόμενα του ιδιώματός μας και στις επιρροές του. Παρουσίασε το βιβλίο, τονίζοντας τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του, τον πλούτο των λέξεων και των συνωνύμων ειδικότερα και εστίασε στην εξαιρετική πρωτοτυπία οι λέξεις να ερμηνεύονται με αναφορές  στην ντοπιολαλιά πάλι μέσα από κάθε λογής φράσεις της καθημερινής ζωής.
Τον λόγο πήρε η ίδια η συγγραφέας, η Πηνελόπη Ψάνη, η οποία συγκινημένη ευχαρίστησε το κοινό, τους παρουσιαστές του βιβλίου και μίλησε για την αγάπη της στον τόπο μας και στη γλώσσα του.
Ο συντονιστής της εκδήλωσης, ο Στρατής Νικέλλης, για η άλλη μία φορά αποδείχτηκε άριστος στον ρόλο του, διαμορφώνοντας ένα αρκετό χαλαρό και ευχάριστο χώρο στην παρουσίαση.
Τα παραπάνω αποτελούν σύντομη περίληψη μιας αρκετά καλής πολιτιστικής εκδήλωσης, την οποία ειλικρινά χάρηκαν και απόλαυσαν όσοι παρευρέθηκαν, αφού λίγο πολύ ήταν όλοι κάτοχοι του υλικού του βιβλίου, της γλώσσας μας.