Ιγνάτης Ψάνης
Είναι γνωστό τοις πάσι πως το μέγα θέμα της περιβαλλοντικής κρίσης έχει πάρα πολλές προεκτάσεις, διαστάσεις και επιπτώσεις διεθνείς, εθνικές και τοπικές. Εμείς θα σταθούμε στις τελευταίες και ειδικότερα στη Νυφίδα μας, το ξεχωριστό αυτό μέρος με τη διπλή όψη. Από τη μία ήρεμη, γλυκιά, χάρμα οφθαλμών. Και από την άλλη άγρια, επιθετική μέχρι και απειλητική. Έτσι τη μετατρέπει στο άψε- σβήσε ο βοριάς, λες και την έχει στο μάτι! Θηλυκού γένους βλέπετε! Χαλάει τον κόσμο, δεν είναι να σταθείς.
Όταν καταλαγιάσει το “κακό”, μετράμε τις πληγές, τις απώλειές, βλέπουμε τις αλλαγές, τις μετακινήσεις, τις αφαιρέσεις των πραγμάτων αλλά… και τις προσθέσεις.
Η απέραντη παραλία της γεμίζει από ό,τι περισσευούμενο απόρριμμα σε πλαστικό, σε ξύλο, σε οτιδήποτε κυκλοφορεί μέσα στον Κόλπο και οτιδήποτε γύρω από αυτόν πέφτει μέσα του. Έτσι η ομορφιά του μετατρέπεται σε ασχήμια και το αγνό και γνήσιο περιβάλλον μολύνεται από το πλαστικό, που άφθονο ξερνά και εναποθέτει η μανία των κυμάτων στην παραλία.
Αυτό είναι το αποτέλεσμα της ανθρώπινης αυθαιρεσίας και ανευθυνότητας, να πετά όπου βρει το πλαστικό, το οποίο δεν αποσυντίθεται εύκολα και γρήγορα. Αυτό που δεν γνωρίζουμε είναι ότι η πετονιά θα βρίσκεται εκεί –ή γενικά στο οικοσύστημα– για ακόμα… 600 χρόνια, μέχρις ότου αποσυντεθεί. Αντίστοιχα, ένα πλαστικό μπουκάλι χρειάζεται 500 χρόνια για να διαλυθεί, ένας αναπτήρας 100, μια πλαστική σακούλα 55, ένα αποτσίγαρο έως 5 χρόνια!
Ναι αλλά όλα αυτά πρέπει να μαζευτούν. Από ποιον και πώς όμως; Υποθέτουμε ότι σε μόνιμη και σταθερή βάση θα πρέπει η δημοτική αρχή, όποτε ειδοποιείται από την τοπική κοινότητα, να προστρέχει με τα εργαλεία και τα μεταφορικά μέσα που διαθέτει, ώστε να καθαρίζεται άμεσα την περιοχή.
Πληροφορούμαστε πως η Περιφέρεια ετοιμάζει μια πιο συστηματική, σύγχρονη και αποτελεσματική μέθοδο συγκέντρωσης κάθε μορφής απορριμμάτων (δίχτυα, γιαλιά, μπαταρίες, πλαστικό).
Γενικότερα, όμως, εδώ τίθεται ένα πολιτιστικό θέμα ευρύτερα, ο τρόπος που διαχειριζόμαστε τα κάθε λογής απορρίμματα και κυρίως το πλαστικό. Το σχολείο, στη θεωρία και στην πράξη (με δράσεις περισυλλογής), η οικογένεια (με το καθημερινό παράδειγμα), τα ΜΜΕ (με ενημερωτικά spot) επιβάλλεται να ξεκινήσουμε μια ατομική αλλά και συλλογική προσπάθεια. Το πλαστικό μπουκάλι που πετάμε από το παράθυρο του αυτοκινήτου στα Βασιλικά θα καταλήξει, στον Κόλπο μας! Το ίδιο και η πλαστική σακούλα και πάει λέγοντας.
Στοιχειώδης γνώση, κοινωνική συνείδηση, οικολογική ευθιξία, λίγη ανθρωπιά έξω από την πόρτα του σπιτιού μας!
Τις φωτογραφίες μάς έστειλαν, και τους ευχαριστούμε πολύ, η Πρόεδρος του Συλλόγου Νυφιδιωτών Ταξούλα Λαμπούση και ο Δημήτρης Ξυνορόδης (φαίνεται και στην τρίτη φωτογραφία).