Ιγνάτης Ψάνης
Σε ένα χωριό που υποφέρει από έλλειψη στοιχειώδους επάρκειας νερού, από υπανανάπτυξη και απειλητική υπομείωση του πληθυσμού του κάθε χρόνο το να γίνεται σοβαρό θέμα η αποσυμβολοποίηση του Εφιάλτη και τέτοια, αν δεν είναι απρέπεια και προσβολή, είναι τουλάχιστον πολυτέλεια.
Ενδιαφερόμαστε όμως, επειδή ασχολούμαστε και με τα πολύ σοβαρά θέματα του χωριού μας χρόνια τώρα και επειδή επιτέλους πρόκειται για ένα μνημείο, που στήνεται στο κέντρο του χωριού και που θα μείνει για πάντα να το βλέπουν οι τωρινοί και οι επερχόμενοι.
Αλλά και πάλι, όταν ένα τέτοιο χωριό ασχολείται και ενδιαφέρεται για τέχνη, ποίηση και ιστορία με αφορμή την τοποθέτηση της προτομής του Γεωργίου Κουβελίδη στο χώρο του Ηρώου, αυτό σημαίνει ότι είναι ακόμα ζωντανό.
Δημοσιεύσαμε, λοιπόν, την επιστολή που μας απέστειλε ο Χάρης Κοντοσφύρης. Κατά πάγια τακτική μας αποφεύγουμε να ανοίγουμε διάλογο δια μέσου των ηλεκτρονικών μέσων. Ανιαροί και βαρετοί για τον πολύ κόσμο.
Θα προτιμούσαμε τη δημόσια, ανοιχτή συζήτηση, παρουσία και άλλων εξαίρετων συγχωριανών μας, όπου θα τα λέγαμε όλα.
Αυτό θα επιθυμούσαμε, λοιπόν, στην προκειμένη περίπτωση. Όμως, ο πολύς κόσμος έφυγε και εξάλλου προκύπτουν και πολλά πρακτικά προβλήματα.
Αλλά δυστυχώς δεν βλέπουμε καμία διάθεση από τους κατεξοχήν υπεύθυνους να διορθωθούν τα πράγματα.
Για τη συσχέτιση των στίχων του Κ. Καβάφη με το τιμώμενο πρόσωπο, διαπιστώνουμε πως κανένας απ’ όσους ρωτήσαμε δεν καταλαβαίνει τι λένε οι στίχοι! Οπότε;
Και αντί σχολιασμού της επιστολής του Χάρη κλείνουμε με μερικά αποσπάσματά της.
-“Ο «Εφιάλτης» στο ποίημα του Καβάφη δεν περιορίζεται στο ιστορικό πρόσωπο που πρόδωσε τους Σπαρτιάτες στις Θερμοπύλες, αλλά λειτουργεί ως διαχρονικό σύμβολο της αναπόφευκτης προδοσίας.-
-Με βάση αυτή την ερμηνευτική παράδοση, η αναγραφή των τελευταίων στίχων του ποιήματος στο μνημείο του Ευέλπι Γιώργου Κουβελίδη δεν μπορεί να εκληφθεί ως υπαινιγμός προδοσίας με τον ίδιο ή με τη Μάχη της Κρήτης.
– Οι τελευταίοι στίχοι δεν εστιάζουν στην πράξη του προδότη, αλλά στη μεγαλοσύνη εκείνων που έπεσαν γνωρίζοντας ότι η προδοσία ή η ήττα ήταν αναπόφευκτη.
– Η αναφορά αυτή δεν σχετίζεται με κάποια συγκεκριμένη προδοσία, αλλά με το αναπόφευκτο της ανθρώπινης μοίρας, με την ήττα που πάντα θα παραμονεύει.
-Η αναγραφή των τελευταίων στίχων του ποιήματος του Καβάφη δεν μειώνει τον Γιώργο Κουβελίδη ούτε υπονοεί κάποια προδοσία στη Μάχη της Κρήτης”.
Αυτά από τον Χάρη…
Εμείς έχουμε τα σχόλια του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, του καθηγητή μας του Ερατοσθένη Καψωμένου, πολλών των οποίων τα σχόλια είναι παρόμοια ή και διαφορετικά.
Το σχήμα είναι: Θερμοπύλες, Εφιάλτης, Προδοσία, Ηρωισμός. Για εμάς το θέμα έκλεισε. Η ερώτηση παρέμεινε αναπάντητη…
Να μην ξεχάσουμε και μια άλλη ιστορική αλήθεια, ότι ο ήρωάς μας πολεμούσε άοπλος…