Νέα έκθεση ζωγραφικής της Σίλιας Σαντή

ΦΡΑΓΚΟΣΥΚΙΑ-ΑΚΡΥΛΙΚΟ ΣΕ ΚΑΜΒΑ

Ιγνάτης Ψάνης

Με μεγάλη μας χαρά φιλοξενούμε για δεύτερη φορά την έκθεση ζωγραφικής ” όψεις και απόψεις 3″ της εξαίρετης ζωγράφου Σίλιας Σαντή, συζύγου του διακεκριμένου χωριανού μας γλύπτη, Αλέκου Σαντή, που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στην Κύπρο από τις 4 Απριλίου μέχρι τις 17 Απριλίου.

Το πρόβλημα κάθε καλλιτέχνη είναι να βρει, να αναζητήσει χώρια από την έμπνευση, την όποια έμπνευση, και τον τρόπο με τον οποίον θα παρουσιαστεί στο κοινό του. Να δημιουργήσει ένα δικό του χώρο αναγνωρίσιμο, κι ο καθένας που βλέπει το έργο του να τον παραπέμπει άμεσα σ’ αυτόν.

Στην περίπτωση της Σίλιας έχουμε την αγαθή τύχη να συνδυάζονται η εντυπωσιακή ενδόμυχη ανάγκη του καλλιτεχνικού υποκειμένου να εκφράσει και να μεταδώσει την αισιοδοξία και συγχρόνως να υποκύψει στον πρωταρχικό στόχο της Τέχνης που είναι η ομορφιά.

Μια ομορφιά που πλάθεται με τα πιο αγνά και πρωταρχικά φυσικά υλικά, τα φύλλα, το χώμα, τη θάλασσα. Και όλα αυτά φαινομενικά πεταμένα και σκόπιμα ανακατεμένα με ένα τρόπο συμμετρίας, ισορροπίας, έτσι που να νιώθει κανείς την τάξη μέσα στην αταξία.

Το μήνυμα της δεν είναι μόνο ανθρωποκεντρικό αλλά και κατά κάποια έννοια θεοκεντρικό. Είναι σαν να μας λέει ότι μας δωρήθηκε ένας μοναδικός, σπάνιας ομορφιάς κόσμος, απόλαυση των αισθήσεων και ο οποίος έχει τη μαγική δύναμη να “χώνεται” μέσα μας και να δίνει στην καρδιά θάρρος και δύναμη, στην ψυχή γαλήνη.

Κι όλα αυτά δεν χρειάζεται ναι έχει εντρυφήσει κανείς στη ζωγραφική, για να τα δει και να τα αισθανθεί. Η αποκωδικοποίηση των μηνυμάτων και των αισθημάτων γίνεται άμεσα και αυθόρμητα, “ανεπαισθήτως”, όπως θα έλεγε και ο Καβάφης.

Κατ’ αυτόν τον τρόπο η Σίλια πέτυχε απολύτως να δημιουργήσει το δικό της αναγνωρίσιμο χώρο.

Ο μόνος προβληματισμός που προκύπτει μετά την επαφή ενός ανθρώπου με τους πίνακες της Σίλιας είναι:

– Και καλά, την ομορφιά αυτή εμείς τη βλέπουμε; Μήπως δεν θέλουμε ή δεν μπορούμε να τη δούμε;

– Μήπως δεν προλαβαίνουμε να τη δούμε;

– Μήπως πρέπει να την αναζητήσουμε με την ανάγκη μιας άλλης μορφής ελευθερίας, που θα μας ξεβολέψει από τον ασφυκτικό κλοιό των διαμερισμάτων. Απέχει πολύ η αίσθηση που οι περισσότεροι έχουμε πως τελικά είμαστε “ελεύθεροι πολιορκημένοι ή φυλακισμένοι;”

– Και τέλος, μήπως έχουμε και εμείς μια στάλα ευθύνης για την καταστροφή αυτής της ομορφιάς με την ανοχή ή την αδιαφορία μας;

Αριστερά ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Γεώργιος, δίπλα του η Σίλια Σαντή και παραδίπλα ο σύζυγός της Αλέκος Σαντής

Η καταξιωμένη Κύπρια ζωγράφος Σίλια Φιλίππου η οποία ζει και εργάζεται στην Αθήνα παρουσίασε πρόσφατα έργα της υπό τον τίτλο <<Όψεις και Απόψεις 3>> στην Γκαλερί Γκλόρια. Τα εγκαίνια της Έκθεσης τέλεσε στις 4 Απριλίου 2024 ο Μακαριότατος Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Γεώργιος. Η συγκεκριμένη Έκθεση, η οποία είναι η όγδοη ατομική της ζωγράφου, διήρκεσε μέχρι τις 27 Απριλίου 2024.

Μετάβαση-Ακρυλικό σε καμβά

Η Σίλια Φιλίππου γεννήθηκε στη Λευκωσία. Σπούδασε στη Σχολή διακοσμητικών και εικαστικών τεχνών ΒΑΚΑΛΟ (1977-1980) και στη συνέχεια Ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, στο εργαστήριο του Νίκου Κεσσανλή (1984-1989). Το 1989 αποπεράτωσε τις εργαστηριακές και θεωρητικές σπουδές της με «Άριστα» τόσο στο εργαστήριο του ψηφιδωτού όσο και σε όλα τα θεωρητικά μαθήματα. Από το 1990 έως το 2011 εργάστηκε ως καθηγήτρια καλλιτεχνικών μαθημάτων στη Μέση Εκπαίδευση στην Ελλάδα. Είναι μέλος του Ε.Ε.Τ.Ε. (Επιμελητήριο Καλών Τεχνών Ελλάδας), μέλος των καθηγητών καλλιτεχνικών μαθημάτων Ελλάδας, μέλος του Ε.ΚΑ.ΤΕ. (Επιμελητήριο Καλών Τεχνών Κύπρου) και μέλος του ΕΙ.ΚΑ (Ένωση Κυπρίων Καλλιτεχνών).

Συμφωνία 1-Λάδι σε καμβά

Έχει παρουσιάσει οκτώ ατομικές εκθέσεις και έχει πάρει μέρος σε πολλές ομαδικές. Έργα της υπάρχουν σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές στην Κύπρο, στην Ελλάδα, σε χώρες της Ευρώπης, της Μέσης Ανατολής και των ΗΠΑ.

Εντύπωση 2- Λάδι σε καμβά

Είναι παντρεμένη με τον καταξιωμένο Καλλιτέχνη-Γλύπτη Αλέξανδρο Σαντή με τον οποίο απέκτησε δύο γιους.

Ο Καθηγητής Ιστορίας της Τέχνης, Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης Γιάννης Κολοκοτρώνης αναφερόμενος στο έργο της Σίλιας Φιλίππου γράφει τα εξής:

Άνοιξη-Λάδι σε καμβά

<<Η Σίλια Φιλίππου είναι μια ζωγράφος με πάθος, λάτρης του καμβά και των χρωμάτων. Η ζωγραφική της αναδεικνύει και ολοκληρώνει το όραμά της για τη ζωή. Αισιοδοξία, χαρά, παιχνίδι, λατρεία της ομορφιάς, ασίγαστος θαυμασμός για την καθηλωτική μορφή της μητέρας φύσης. Στη νέα της ενότητα << Όψεις και Απόψεις 3>> συνεχίζει τον διάλογο με την πολύχρωμη λαμπερή ενότητα των λουλουδιών <<Όψεις και Απόψεις 2>>. Μια εκθαμβωτική σειρά έργων που η αρμονική πολυχρωμία της φύσης όπως ξεδιπλώνεται πάνω στους μουσαμάδες καθηλώνει τη σκέψη και αδυνατίζει κάθε περιγραφή. Μεταφορικά, κανένας πίνακας της Φιλίππου δεν είναι θλιμμένος γιατί η θλίψη ανήκει σε αυτούς που αισθάνονται θλιμμένοι. Στην ποικιλία και στον φυτικό πλούτο η ζωγράφος έχει αναπτύξει τη συνειρμική ικανότητα να αντιλαμβάνεται το πλήθος των διαφοροποιήσεων και να εισάγει εικόνες που προκαλούν αναταράξεις στην παγιωμένη αισθητική. Ανάμεσα στην αλήθεια της περιγραφής και την ψευδαίσθηση παρεμβάλλεται η απροσδόκητα ποιητική εκφραστικότητα της Φιλίππου για να μας δείξει ότι στις μέρες μας υπάρχουν ζωγράφοι που μπορούν να ζωγραφίζουν χωρίς ψυχολογικά βαρίδια. Και από αυτή την άποψη, η Σίλια Φιλίππου ό,τι ζωγραφίζει δεν είναι άλλο από τη ζωτική ενέργεια των χρωμάτων που έλεγε ο Ανδρέας Εμπειρίκος, που προκαλούν ισχυρούς κραδασμούς στην όραση>>.