Ο Δήμος Ηλιούπολης τιμά τον Μανώλη Μητσιά
Με μεγάλη επιτυχία έλαβε χώρα η παρουσίαση του βιβλίου του Ηλιουπολίτη Γιάννη Κούρκουλου με τίτλο «Μανώλης Μητσιάς, Ήλιος χειμωνιάτικος, άρχοντας λαμπρός» την Τρίτη 23 Ιανουαρίου 2024 στο Δημοτικό Θέατρο Ηλιούπολης «Μίκης Θοεδωράκης”. Απολαύσαμε κυριολεκτικά, ίσως, το πιο αυθόρμητο και ειλικρινές αφιέρωμα στον μεγάλο αυτόν τραγουδιστή.
Ο Δήμαρχος Ηλιούπολης κ. Στάθης Ψυρρόπουλος καλωσόρισε τον Μανώλη Μητσιά και αναφέρθηκε στην σημαντική πορεία και το έργο του.
Για το βιβλίο μίλησαν ο Αλέξης Βάκης, μουσικός, ραδιοφωνικός παραγωγός, μίλησε συνολικά για το έργο και τη ζωή του Μανώλη Μητσιά με αναφορά σημαντικών σταθμών στην καριέρα του και
 σημαντικά βιογραφικά στοιχεία για τις συνεργασίες του μεγάλου Καλλιτέχνη.
Ο Στρατής Παττακός, καρδιοχειρουργός μίλησε για τον «Άνθρωπο Μανώλη Μητσιά» και εξήρε το καλλιτεχνικό του έργο, ενώ αναφέρθηκε στην προσωπική εμπειρία που είχε ως γιατρός που χειρούργησε τον Μανώλη Μητσιά.
Ο Τάκης Χριστοφίδης, ναυλομεσίτης, μίλησε σε ένα κλίμα με έντονη συγκινησιακή φόρτιση, αναφερόμενος στην προσωπική φιλία που διατηρεί με τον Μανώλη Μητσιά.
Η βραδιά έκλεισε με τον Μανώλη Μητσιά που ερμήνευσε σημαντικά τραγούδια που έγραψαν ιστορία, με συνοδεία τον Αχιλλέα Γουάστωρ στο πιάνο και τον Ηρακλή Ζάκκα στο μπουζούκι
Το «παρών» στη μοναδική αυτή εκδήλωση έδωσαν ο πρώην Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, ο πρώην Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Θανάσης Θεοχαρόπουλος , η πρόεδρος του ΣΕΓΑΣ κα Σοφία Σακοράφα, ο πρώην Δήμαρχος Ηλιούπολης κ. Βασίλης Βαλασόπουλος, το σύνολο της Δημοτικής Αρχής, οι συνθέτες Ηλίας Ανδριόπουλος και Λίνος Κόκοτος και ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος Διονύσης Καλαματιανός και πλήθος κόσμου, για να τιμήσουν τον σημαντικό καλλιτέχνη
Πηγή:lioupoli.gr/index.php/2024/01/26/me-megali-epitychia-oloklirothike-i-ekdilosi-gia-ton-manoli-mit

Προσυπογράφουμε απολύτως όσα παραθέτει στην εισαγωγή του βιβλίου του ο συγγραφέας του κ. Γιάννης Κούρκουλος.

“Ο βυζαντινός ερωτικός ψαλμός, που οδηγεί σε ένα ατελείωτο ονειρικό ταξίδι στην αιωνιότητα, είναι χωρίς αμφιβολία αυτό που θα μπορούσε να προσδιορίσει με απόλυτη ακρίβεια την έννοια της καλλιτεχνικής διαχρονικότητας.
Μοίρα καλή, η ευτυχής αυτή συγκυρία είναι υπαρκτή και βρίσκει την υπόστασή της σε έναν άνθρωπο που θα έλεγε κανείς αβασάνιστα πως έχει παθολογική εμμονή στην ποιότητα. Η συνθήκη αυτή είναι όμως επαρκής για το «ταξίδι»;
Ενδεχομένως, θα μπορούσε κανείς να ισχυρισθεί, αλλά όταν αυτή εμπλουτίζεται με αγγελική χροιά ήχου, διανθισμένη με λυρική δωρικότητα, τότε το πράγμα… απογειώνεται. Κι όμως. Κατά μια ευτυχή συγκυρία, ο άνθρωπος που από την ψυχή του εκφράζει τον ελληνικό λόγο και την πνευματική και πολιτιστική ποιότητα της χώρας, υπάρχει.
Όλα αυτά τα αξιοζήλευτα προσόντα, λοιπόν, χαρίστηκαν απλόχερα στον Μανώλη Μητσιά, που φρόντισε να τα διαφυλάξει σαν κόρη οφθαλμού για διάστημα μεγαλύτερο του μισού αιώνα. Ίσως ο μοναδικός καλλιτέχνης που δεν έκανε την παραμικρή έκπτωση από αυτό που χαρακτηρίζει την ποιότητα, χωρίς να υπολογίσει ούτε στιγμή το κόστος της επιλογής αυτής.
Ξεκινώντας να πω όσα ξέρω για τον σύγχρονο μύθο του έντεχνου ελληνικού τραγουδιού, οι πρώτες λέξεις που μου έρχονται στον νου είναι «Να γράψω θέλω, σ’ αγαπώ πολύ…» από το δικό του «Πάρτυ» που ταυτίζονται απόλυτα με τα συναισθήματά μου γι’ αυτόν.
Γνωρίζω, βέβαια, πως τα συναισθήματα αυτά απλώς… παραβιάζουν ανοικτές θύρες. Ανακαλύπτω την… Ακρόπολη, αφού κάπως έτσι νιώθει το σύνολο της γενιάς μας, και ευτυχώς όχι μόνον, καθώς η διαχρονικότητά του προσφέρει στη νεολαία μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για εμβάπτιση στην ποιότητα. Και θέλω να πιστεύω το ίδιο θα κάνουν και οι επερχόμενες γενεές.
Μανώλης Μητσιάς. Το παιδικό μου ίνδαλμα, η αισθαντική φωνή που με σαγήνευσε και με κυρίευσε από το ξεκίνημά του στα εφηβικά μου χρόνια, ένα συναίσθημα που με τη συνεπή καλλιτεχνική του πορεία φρόντισε να το σφυρηλατήσει, να το κρατήσει αναλλοίωτο και να το επαυξήσει σε μέγιστο βαθμό σε μια πορεία πενήντα έξι, το 2023, χρόνων.
Μανώλης Μητσιάς. Ο μοναδικός. Ο άνθρωπος ο οποίος ξεδιπλώνει όλες τις ερμηνευτικές ικανότητές του και μαγεύει με τη μοναδική, την ανεπανάληπτη φωνή του.”

Απόσπασμα της εισαγωγής του βιβλίου από τον συγγραφέα