Προς κάθε υπεύθυνο, εάν υπάρχουν τέτοια πρόσωπα σε θέσεις διοίκησης της Λέσβου.
Είναι πλέον σύνηθες φαινόμενο στην κωμόπολη του Πολιχνίτου και ειδικά στην εντός και πλησίον του οικισμού περιοχή, να υφίστανται πολύ συχνά διακοπές στην υδροδότηση τόσο των κατοικιών όσο και των καλλιεργειών.
Παράλληλα, κατά την ανακαίνιση του σταδίου (αλήθεια ποιοι θα το χρησιμοποιούν εφόσον συστηματικά με την πολιτική πρακτική διαμορφώνονται οι συνθήκες εγκατάλειψης της πόλης) επιλέχθηκε η τοποθέτηση φυσικού χλοοτάπητα ο οποίος είναι γνωστό ότι απαιτεί μεγάλες ποσότητες υδάτων και γενικώς αποφεύγονται σε περιοχές με έλλειψη διαθέσιμου νερού.
Εδώ και πάρα πολλά χρόνια το χαρακτηριστικό των, με διάθεση διασκέδασης, φράσεων των κατοίκων είναι η επωνυμία του μεγάλου κάμπου στην είσοδο της πόλης «ως ξερόκαμπός» και αντίστοιχα η επωνυμία του νεκροταφείου «καλημέρα». Σημειώνεται ότι στην περιοχή φιλοξενούνται δύο ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες πηγές ανάπτυξης και ευημερίας, οι ιαματικές πηγές με ρευστά με πολύ σημαντικές θεραπευτικές ιδιότητες καθώς και ένα από τα πιο ενδιαφέροντα στη χώρα γεωθερμικά πεδία χαμηλής ενθαλπίας. Η θερμική ικανότητα του πεδίου με μέγιστη θερμοκρασία 92ο C υπολογίζεται ότι ανέρχεται σε 24MW η οποία εξέρχεται όλο το έτος !!! Δηλαδή μπορούν να παράγονται 210.240MWh ή 210,2GWh θερμική ενέργεια το έτος. Η θερμότητα αυτή μπορεί να καλύψει ανάγκες θέρμανσης της κωμόπολης, θέρμανσης θερμοκηπίων πλέον των 300στρεμμάτων, παραγωγής αφαλατωμένου νερού και άλατος υψηλής ποιότητας, ψύξη για συντήρηση προϊόντων, θερμότητα για εργασίες με ανάγκη τη θερμική δραστηριότητα όπως ξηραντήρια κ.λπ. Εν ολίγοις αποτελεί περιοχή η οποία για κάθε «φυσιολογική» κοινωνία θα ήταν σε παραγωγική άνθηση και εν γένει παράδειγμα για οικονομική ανάπτυξη.
Εδώ όμως στη Λέσβο, η διοίκηση του νησιού από όλες τις απόψεις συστηματικά ακολουθεί την τακτική της συνεχούς και εγκληματικής εξαθλίωσης αυτών των αξιών με αποτέλεσμα ενώ η κωμόπολη την περίοδο του 1960 φιλοξενούσε περί τους 9.000 κατοίκους, σήμερα έχει μόλις 1.300 και οι περισσότεροι ηλικιωμένοι.
Είναι αξιοσημείωτο ότι στην ευρύτερη περιοχή υπάρχει μια από τις πιο καλές παραλίες του νησιού και πολλές εναλλακτικές δυνατότητες τουρισμού σπάνιες σε άλλες περιοχές, ενώ η ίδια η κωμόπολη έχει χαρακτηριστεί παραδοσιακή και πάνω από 170 κτίρια της να θεωρούνται παραδοσιακής αξίας. Δυστυχώς ούτε αυτά συγκινούν την εκάστοτε “εξουσία” του νησιού.
Βεβαίως το πρόβλημα που δημιουργείται έχει πολλαπλές διαστάσεις και δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με την απλή κριτική διάσταση σε επίπεδο διαμαρτυρίας. Τούτο, γιατί το πρόβλημα των υδάτων ύδρευσης και άρδευσης στην ευρύτερη περιοχή της κωμόπολης αφορά συστηματικά στους κατοίκους της περιοχής, αλλά, παράλληλα είναι και σημαντικό αντικείμενο ανάπτυξης σε ότι αφορά στο νησί λόγω της ύπαρξης, όπως αναφέρεται πιο πάνω, του μεγαλύτερου γεωθερμικού δυναμικού το οποίο παραμένει αναξιοποίητο. Μια από τις αιτίες αυτού του γεγονότος αποτελεί και η έλλειψη υδάτων προς άρδευση με αποτέλεσμα η περιοχή συνεχώς να φθίνει.
Κρίνεται αναγκαία η επίλυση του προβλήματος αυτού διότι με την άμεση επίλυσή του θα δημιουργηθούν συνθήκες για «βιομηχανικού» τύπου αγροτική ανάπτυξη στην περιοχή κάτι που είναι πολλαπλάσιο της παραγωγής όλου του υπολοίπου νησιού και μάλιστα με προϊόντα ποιότητας, ενώ θα δημιουργούσε συνθήκες πληθυσμιακής ανάπτυξης και εμπορικής δραστηριότητας της πανέμορφης κατά τα άλλα Κωμόπολής του Πολιχνίτου. Πρέπει να τονιστεί εδώ ότι παράλληλα είναι και αντικείμενο ευρύτερης εθνικής πολιτικής εφόσον η Λέσβος αποτελεί ένα από τα ακριτικά φρούρια της χώρας.
Αν επικεντρωθώ όμως επί του παρόντος στο πρόβλημα το οποίο βιώνω και εγώ προσωπικά ως ιδιοκτήτης ακινήτου στην περιοχή του χωριού και χρησιμοποιώ το νερό ύδρευσης κατά το 1/3 των ημερών που επισκέπτομαι κατά τις θερινές διακοπές στην ιδιαίτερη πατρίδα μου θα πρέπει να ανατρέξω και σε επιστολές που έχω στείλει κατά καιρούς στον τοπικής και εθνικής εμβέλειας τύπο με τις οποίες επισημαίνω το μεγάλο κόστος προμήθειας νερού ύδρευσης στη Λέσβο. Συγκεκριμένα, ο κάθε κάτοικος Πολιχνίτου ο οποίος ζει και εργάζεται εκτός της κωμόπολης πληρώνει κάθε έτος 105€/το έτος για νερό που θα χρησιμοποιήσει από τρεις έως περίπου είκοσι ημέρες το χρόνο (ειδικά με την συστηματική διάθεσή του κατά μία στις τρεις ημέρες). Σε σύγκριση με τον κάτοικο λ.χ. των Αθηνών ο οποίος αντίστοιχα διαθέτει περί τα 50€ για ετήσια καθημερινή χρήση, η ΔΕΥΑΛ διαθέτει το νερό σε πολύ υψηλές τιμές, κάτι που δεν δικαιολογεί τα προβλήματα σε ότι αφορά στην διαχείριση των υδάτων και στην ταλαιπωρία των πολιτών, ειδικά κατά τις θερινές διακοπές, ΑΛΛΑ και το πρόβλημα άρδευσης περιοχών με ιδιαίτερα παραγωγικές δυνατότητες. Επειδή στο σημείο αυτό θεωρώ ότι αναδεικνύονται και νομικά επιχειρήματα για την επιστροφή των χρημάτων από την ΔΕΥΑΛ που έχουμε πληρώσει τα πέντε τουλάχιστον τελευταία χρόνια εφόσον δεν απολαμβάνουμε ως πολίτες τις αντίστοιχες παροχές. Προτείνω να δημιουργήσουμε μια ομάδα από ενδιαφερόμενους και να αναζητήσουμε και νομικά την διεκδίκηση των δικαιωμάτων μας. Σημειώνω, ότι πέραν από την ΔΕΥΑΛ οι νομικές ευθύνες ανήκουν και στους δήμους (δήμαρχοι Μυτιλήνης και Δυτικής Λέσβου) καθώς και στην περιφέρεια οι οποίοι τόσα χρόνια αδιαφορούν, αλλά απολαμβάνουν τα έσοδα από τις συνδέσεις που πληρώνουμε.
Προτάσεις άμεσης δράσης
Παρόλη την υπόσχεση για καλλιέργεια των πηγών Βουλέλλη εκ μέρους της ΔΕΥΑΛ, η οποία δε γνωρίζω για ποιο λόγο δεν είχε προηγηθεί του προβλήματος, από επίσκεψη συγχωριανών στην περιοχή διαπιστώνεται ότι μέρος του νερού χύνεται στο ρέμα και δεν απομαστεύεται. Αυτό μπορεί άμεσα να επιλυθεί.
Η διαχείριση των υδάτων και η άντληση του νερού των καταρρακτών στα Βασιλικά ή και των πηγών Πέσσα για άρδευση του Πολιχνίτου και ιδιαίτερα του κάμπου ακόμα και με σημεία υδροληψίας στην περιοχή για τους αγρότες μέχρι τη δημιουργία (εάν απαιτείται) δικτύου άρδευσης. Αυτό θα προστατεύσει τις «σπατάλες» νερού προς ύδρευση.
Άμεση δημιουργία συστημάτων διαχείρισης και κατακράτησης – ανάσχεσης υδάτων με Χρήση Φρακτών Συγκράτησης Φερτών στα ρέματα καθώς και έργων μεταφοράς των υπερχειλήσεων σε περιοχές με υδρογεωλογικά προβλήματα.
Και οι άλλες που δεν υπάρχει λόγος να επαναληφθούν διότι αναφέρονται ήδη στις διεργασίες των δήμων, περιφέρειας και ΔΕΥΑΛ.
Βεβαίως, η ΔΕΥΑΛ έπρεπε να έχει μισθώσει βυτία μεταφοράς νερού ύδρευσης σε συνεχή βάση ώστε να μην υπάρχουν διακοπές στην ύδρευση έτσι ώστε να εκπληρώνει τις υποχρεώσεις της
στους πελάτες και κατοίκους του Πολιχνίτου που την ακριβοπληρώνουν όπως αναδεικνύεται πιο πάνω.
Ευχαριστώ,
με τιμή
Μιχάλης Γρ. Βραχόπουλος