Ε πστεύγου να μην έρτιτι στου κλήδουνα!
Μεις πάντους πήραμι ένα ντινικούδ τσι του γιμίσαμε νιρό απ΄ σ Μπασκαλίδινας του πγάδ. Του βάλαμι μπρουστά στου φούρνου, ρίξαμι ένα σμάδ μέσα , ότ’ πράμα είχι η καθιμιά μας , του στσιπάσαμι μ΄ένα πανί κότσνου τσι τ’ αφήκαμι ούλ’ ντ νύχτα για να του δει του άστρου.
Στου π’γάδ’ πήγαμι πα σ’ μισμιριού. Έστσυβγι η καθιμιά μας τσι λόγιαζι σ΄ απουστσιές* που κνιόνταν μεσ’ στου νιρό απ΄ ντ κληματαριά, τί σχέδια φανιρουνόνταν, τσι απί φτό πια καταλάβαμι τι δ’λειά θα κάν’ η γι άντρας που θα παντρευτούμι. Πιάσ’ τα μυαλά μας. Πώς ένι θρουβουλίστσι* καμιά μας μεσ’ του πγάδ!
Τσ’ άλλου κάναμι. Βάλαμι μεσ’ σι ένα κατσαρόλ’ μουλίβ’ τσι του λιώσαμι πα στ’ φουτιά. Με σι μια κούπα ατσαλένια που είχι νιρό, ρίξαμι του καυτό του μουλίβ για να καν σχέδια να τα μιλιτήσουμι. Αγιό π’ να γένουμι ανταριαστές ! Μη γιλαστούτι τσι κάνιτι κανέ τέτοιου χουρατό… Έδγις μια φουρά που λέτι τσάγρισι* του καυτό του μουλίβ’ τσι πιτάχτσι πα σ’ Ρηνέλ τα πουδάρια. Σλουκάητσι του κοπιλούδ’ πήδα ίσα πάνου τσι τσίρζι.
Τα αδιάντρουπα τα τραγδέλια να δούμι τώρα ποιά θα τα πεί του βράδ!!
Σα βγαλ’ γη βαθρακός μαλλιά
τσι γι αχιλώνα γένια
τότι θα παντριφτείς τσι συ
να βγεις απού την έγνοια
Σα παλιαπίδι κρέμισι
χουρίς αγέρα κνιέσι
χουρίς να σι λουγιάζ’ κανείς
λιέσι τσι του καυτσιέσι
Η χήρα θέλει πάπλουμα
τσι η παντριμένη στρώμα
τσι η λεύτιρη κατάχαμα
που δεν τα ξέρ’ ακόμα
Απού πίσου απί ντ πόρτα
κάντιν δυό κανιά αλόρτα
απού πίσου απ’του καζάν’
κάτι μια γριγιά τσι κλαν’
Ένα καράβι έρχεται
με κόκινο πανάκι
από μακριά μου φαίνεσαι
πως είσαι πουτανάκι
Έχεις δυό μάτια σαν αυγά
δυό κώλους σα βαρέλια
όποιους γυρίσει τσι σι δει
ξηρένιτι στα γέλια.
απουστσιές = σκιές
τσάγρισι = πιτσίλησε
θρουβουλίστι = έπεσε απότομα κάτω με δύναμη