*Ω λαχτάρα, ω τρομάρα
και χαρά και σαστιμάρα!
«Ανεβήκαν οι συντάξεις»
μού ’παν, «έχεις να εισπράξεις…»!
Αλλά μού κόπηκε η μιλιά…
Ήταν απλά πρωταπριλιά!
*Ω λαχτάρα, ω τρομάρα
και χαρά και σαστιμάρα!
«Η ακρίβεια τέλος, τέρμα»
μού’ παν, κι άστραψε το βλέμμα!
Έχασα όμως την λαλιά…
Ήταν απλά πρωταπριλιά!
*«Τέρμα» είπαν και «στ’ αγκάθια
τής ζωής, και στα καλάθια…
στις πλατφόρμες… και στην γκίνια,
επανήλθαμε στην φτήνια»!
Κι ύστερα, ούτε μιλιά…
Ήταν απλά πρωταπριλιά!
*Είδηση και μπαμ…μεγάλο,
«Τραμπ παραίτηση», ρεγάλο!
Να χαρές, να ταβατούρια..
μείναν όμως σκέτη φούρια!
Στον λαιμό ξανά…θηλιά!
Ήταν απλά πρωταπριλιά!
*Ω ειρήνη κι αρμονία
Γάζα μέχρι Ουκρανία!
«Τέλος», είπαν, «τού πολέμου»!
Αλλά το κλαδί, ω Θε μου,
απ’ αγκάθια… κι όχι ελιά!
Ήταν απλά πρωταπριλιά!
*Ω λαχτάρα ω χαρά μου
βγήκανε τα όνειρά μου,
ζωντανέψανε στ’ αλήθεια!
Αλλά μού’ παν παραμύθια,
ότι «μού ’στειλες φιλιά»!
Ήταν απλά πρωταπριλιά!
*Ω σε μένα, ω και σένα,
μού’ παν «θα’ρθεις απ’ τα ξένα»,
και μού φούντωσαν το αίμα!
Όμως βγήκε σκέτο ψέμα
πως θ’ ανοίγαμε φωλιά!
Ήταν απλά πρωταπριλιά!
*Μού’ παν, «αύριο στον δρόμο,
θα σε πιάσει απ’ τον ώμο,
πού’ χει στήσει το καρτέρι
στοργικό… για σένα χέρι,
να διαβείτε αγκαλιά»!
Κι ήταν απλά πρωταπριλιά!
*Άνοιξη, πρώτη τ’ Απρίλη.
Τής ζωής περνώ το δείλι…
τσούκου-τσούκου θα νυχτώσει
κι άλλο δεν θα… ξημερώσει.
Μήδε φως πια και λαλιά…
Μια ζωή… πρωταπριλιά!
Βαγγέλης Χατζημανώλης
*