Ιγνάτης Ψάνης
Μετά από αυτό που έγινε με την open lesvos θεωρούμε ότι εκπαιδευτικοί και σύλλογοι του χωριού θα πρέπει να αναλάβουν το εξαιρετικό έργο της γνωριμίας των νέων και των εφήβων με την κωμόπολή μας, μια και ποτέ κανένας δεν μας μίλησε ούτε μας εξοικείωσε, δεν μας έφερε σε επαφή, ώστε να γνωρίσουμε τον αρχιτεκτονικό πλούτο της.
Έχουμε χρέος να μεταλαμπαδεύουμε στις επόμενες γενιές ό,τι έχει πραγματική αξία, να συνδράμουμε, ώστε να γνωρίσουν τις ρίζες τους, το παρόν και το παρελθόν. Ας δώσουμε, λοιπόν, στη νέα γενιά τη δυνατότητα και τη χαρά γνωρίσουν, γιατί μόνο έτσι μπορούν να αγαπήσουν τον τόπο τους.
Το σπίτια δεν είναι μόνο πέτρες, χώμα και ξύλα. Το σπίτια είναι η αισθητική, η καλλιτεχνική, η κοινωνική, η ιστορική αντανάκλαση αρχών, αξιών, αντιλήψεων, συναισθημάτων. Όταν τα πλησιάσεις και τα ακουμπήσεις, όταν σταθείς και τα μελετήσεις, δεν μπορεί να μην τα νιώσεις όλα αυτά, είτε πρόκειται για καλοδιατηρημένα είτε για επισκευασμένα είτε για ερειπωμένα. Τα τελευταία για κάποιον περίεργο λόγο…. είναι πάντα πιο ομιλητικά.
Στο σημείο αυτό θέλουμε να τονίσουμε τη σημαντική βοήθεια την οποία προσέφεραν στην ομάδα Opel lesvos η Tοπική Kοινότητα αλλά και απλοί κάτοικοι-εθελοντές, όπως ο Γιώργος ο Καρακλάς.
Και για να γίνουμε ακόμα πιο αντικειμενικοί, δεν επιτρέπεται να λησμονήσουμε την εξαιρετική δουλειά των Δασκάλων Μεταξίας Συκά, Κατρακάζα Δημήτρη και Καλαθά Κωνσταντίνου, οι οποίοι στα πλαίσια της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης το 1999 καθοδήγησαν τους μαθητές της Β΄-Δ΄ και Ε’ τάξεων του Δημοτικού Σχολείου , οι οποίοι ασχολήθηκαν με τον οικισμό, τον μελέτησαν και τύπωσαν ένα εξαιρετικό πόνημα για την πλήρη οικιστική παράδοσή του, το οποίο η τοπική κοινότητα οφείλει να πολλαπλασιάσει και να το διανείμει.
Η κεντρική φωτογραφία του άρθρου είναι από την προαναφερθείσα δράση των Δασκάλων του 1999.
