Η εκδήλωση για την αλυκή μας στο Πολύκεντρο

 Εμείς δυσκολευόμαστε πάντως να φανταστούμε τις αλυκές μας ως χώρο εκτόξευσης πυραύλων, ως χώρο όπου γίνονται αγώνες ταχύτητας αυτοκινήτων… και άλλα τέτοια.

Και επειδή δεν έκανε καμία πρόταση για την αξιοποίηση των δικών μας αλυκών, επί του πεδίου δηλαδή, γι’ αυτό και θα αναδημοσιεύσουμε από το Δελτίο Τύπου της ημερίδας την 23η Νοεμβρίου 2023 το οποίο η ίδια εξέδωσε τις προτάσεις που έκανε τότε. Τα συμπεράσματα δικά σας…

«Λαμβάνοντας τη διεθνή βιβλιογραφία και τις πολιτιστικές δραστηριότητες ανά τον κόσμο η εισηγήτρια επικεντρώθηκε στη Λέσβο και συγκεκριμένα στους

«Λεσβιακούς δρόμους του αλατιού»

 Οι αλυκές παίζουν σημαντικό ρόλο στον καλλιτεχνικό χώρο. Την εποχή του κορωνοϊού, όταν αναγκαστικά έγινε μια εκδήλωση πιάνου στις αλυκές, γράφτηκαν τα καλύτερα σχόλια από τον τύπο: «Μάγεψε το Διεθνές Φεστιβάλ Μολύβου στις αλυκές Καλλονής-θεωρήθηκε μια εμπνευσμένη παρουσίαση». Επομένως, μπορεί να ακολουθήσουν παρόμοιες δραστηριότητες.

 Προτεραιότητα πρέπει να δοθεί στο «πολιτιστικό και τουριστικό προϊόν» που λέγεται «Μέγας φιλόσοφος Αριστοτέλης», που έζησε τον τόπο 2.500 χρόνια πριν και μάλιστα έγραψε το πρώτο βιβλίο για βιολογία με τίτλο «περί τα ζώα ιστορίαι».

 Το φυσικό κάλλος των αλυκών , ο υδροβιότοπος με τα φλαμίνγκο, τα παστά με προτεραιότητα στο επώνυμο μεζέ «σαρδέλα καλλονής», τα βραβευμένα ούζα ,αποτελούν και αυτά προστιθέμενη αξία του πολιτιστικού πόρου, που λέγονται αλυκές.

 Η παρατήρηση της φύσης με οργανωμένες πεζοπορίες, που ξεκινούν ή καταλήγουν στις αλυκές αλλά περιλαμβάνουν και άλλους σταθμούς της περιοχής, με βιωματικές δραστηριότητες, είναι ακόμα μια πρόταση στα πλαίσια των πολιτικών βιωματικών διαδρομών με αμοιβή.

 Οι αλυκές μπορούν να προσφέρουν έναν όμορφο χώρο για περιπάτους, καθώς οι εκτάσεις τους είναι επίπεδες και η πρόσβασή τους είναι σχετικά εύκολη.

 Επίσης, οι μεγαλύτερες εκτάσεις των αλυκών που μπορούν να χρησιμοποιηθούν, για ποδηλατοδρομίες προσφέροντας έναν μοναδικό τρόπο εξερεύνησης της φύσης και του τοπίου.

 Η παρατήρηση πουλιών ή ζώων της περιοχής ή ακόμα και τα υπέροχα περιβόλια με τα κηπευτικά των ντόπιων με προετοιμασίες ενός απλού φαγητού ή μιας χωριάτικης σαλάτας από τα χέρια των τουριστών ,θα ήταν η αρχή μιας βιωματικής δραστηριότητας που δημιουργούσε συναισθήματα και έκανε το τουριστικό. προϊόν «Πολιχνίτος» ή «Καλλονή» ανταγωνιστικό έναντι άλλων.

 Το κανό ή το καγιάκ στην ευρύτερη περιοχή του κόλπου Καλλονής η της παραλίας Βατερών

 με άλλα, με σεβασμό πάντα στο οικοσύστημα, μπορούν να εφαρμοστούν και στην ευρύτερη περιοχή των αλυκών Δ, Λέσβου», αφού αποτελούν δημοφιλείς δραστηριότητες στο εξωτερικό. Στην Αμερική είναι ενταγμένες στις δραστηριότητες ξενοδοχείων.

 Η συμμετοχή τουριστών στην παρασκευή τοπικών προϊόντων, πάντα ως δραστηριότητα με εισιτήριο, θα ήταν ακόμα μια πηγή εσωτερικών για τον τόπο.

 Και πρόταση όλων των Λέσβιων εισηγητών υπήρξε η δημιουργία «Μουσείου Άλατος», σύμφωνα με τα πρότυπα της αντίστοιχης στο Μεσολόγγι.”

πρώην Διευθυντής Παραγωγής και Ανάπτυξης της Εταιρείας “Ελληνικές Αλυκές“

Ξεκίνησε με το ιστορικό της εταιρείας “Ελληνικές Αλυκές Α.Ε.” που συμπεριέλαβε όλες τις ελληνικές της χώρας (7) και η οποία κάτω από την πίεση της ζημιογόνου λειτουργίας των  αλυκών προέβαινε σε αναγκαστικό εκσυγχρονισμό. εκμηχάνιση των αλυκών. Το 1991 μετάθεση ήρθε με δυσμενή μετάθεση στο χωριό μας, για πολιτικούς λόγους(!), μεταφέροντας όμως και μία τεράστια εμπειρία για τον εκμηχανισμό των αλυκών, που είχε αποκτήσει, από τις αλυκές του Κίτρου της Πιερίας.

Λεπτομερέστατα αφηγήθηκε, και με τη βοήθεια παραστατικού υλικού ολόκληρη τη διαδικασία της διαμόρφωσης ενός σύγχρονου τρόπου εξόρυξης του αλατιού.

Συγκινητική ήταν η αναφορά στους ανθρώπους με τους οποίους εργάστηκε και οι ευχάριστες αναμνήσεις που αποκόμισαν από τη διαμονή του στο χωριό μας.

Πάντως δεν υπήρξε καμία πρόταση για την αξιοποίηση των αλυκών σήμερα.

-Στράτης Ζγουρνιός από το Κέντρο Περιβάλλοντικής Ενημέρωσης

Αρχικά τόνισε πως οφείλουμε να γνωρίζουμε ότι από το 2012 το νησί ανήκει στην παγκόσμια οικογένεια γεωπάρκων. Η ιδέα των γεωπάρκων ανήκει στο νησί μας.

Στη συνέχεια ανάφερε τις προστατευμένες περιοχές της Λέσβου και πρόσθεσε πως το νησί έχει 84 υγρότοπους, και κατατάσσεται δεύτερο μετά την Κρήτη.

Από το 455 είδη πουλιών 430 ανήκουν στη Λέσβο, για αυτό και οι ορεινή που παρατήρησαν είναι μία από τις δράσεις που εξυπηρετούν την οικολογία και τον τουρισμό.

Ο υγρότοπος του Πολιχνίτου περιλαμβάνει το Αλυκούδι και τη Νυφίδα (έλος).

Το πτηνό αβοκέτα διαλέγει την Πολιχνίτο, για να κάνει αυγά και να συνεχίσει το ταξίδι του.

Προβλήθηκαν εξαιρετικά είδη πουλιών και έκλεισε τονίζοντας δεν είναι αναγκαίο αλλά χρειάζεται και θα εξυπηρετούσε ένα παρατηρητήριο πουλιών στο Πολιχνίτο.

Τέλος ο Στρατής Πάντας, συγγραφέας, αρθρογράφος.

Η ομιλία του είχε δύο μέρη. Στο πρώτο ξεκίνησε με το γνωστό παραμύθι του βασιλιά που μετάβαση του θρόνου του στην κόρη του, που έκανε δώρο του αλάτι και στη συνέχεια αφιέρωσε ένα μεγάλο μέρος ομιλίας του, περιγράφοντας τα δεδομένα από την αρχαιότητα ίσαμε σήμερα την αξία του αλατιού για τον οργανισμό μας. , χαρακτηρίζοντάς το πολυφάρμακο. Με αναφορές από το γλωσσικό υλικό της καθημερινότητας συμπλήρωσε τον καθοριστικό του ρόλο.

Το δεύτερο μέρος το αφιέρωσε στις αλυκές του χωριού μας, στις οποίες βρέθηκε από το παιδάκι 11 χρονών.

Φρόντισε να δώσει μια ολοκληρωμένη εικόνα των αλυκών, κάνοντας μία ιστορική αναδρομή και ξεκινώντας από το 1548 όταν άρχισε να λειτουργούν. Περιέγραψε όλη τη διαδικασία της παραγωγής με τρόπο λεπτομερειακό και γραφικό. Συγκίνησε η αναφορά του στην «εργατιά», στους ανθρώπους που βρήκαν ένσημα και σύνταξη, όπως και όταν θυμάμαι ποτέ την όλη διαδικασία «πανηγύρι», αν και οι συνθήκες ήταν «δύσκολες, επίπονες και συχνά απάνθρωπες».

Έκλεισε την ομιλία του με τη μοναδική ουσιαστική και πρακτική πρόταση που ακούστηκε: “Εκφράζω την ευχή, τελειώνοντας, να αποφασίσουν οι υπεύθυνοι να γίνει στο χώρο της αλυκής μας η επεξεργασία, η συσκευασία και η μεταφορά του αλατιού.”

Η εκδήλωση έκλεισε με εδέσματα που προσφέρονταν στο κοινό και με χορούς του χορευτικού “Μπάλου”