Γράφει ο Ιγνάτης Ψάνης
Βρισκόμαστε λιγότερο από ένα ένα μήνα πριν τις αυτοδιοικητικές εκλογές για την ανάδειξη των τοπικών αρχόντων στην Περιφέρεια, στους δύο Δήμους και στα πάμπολλα Τοπικά Συμβούλια. Πάνω από χίλιοι πεντακόσιοι περίπου άλλοι πρόθυμοι, άλλοι απρόθυμοι αλλά “τραβάτε με κι ας κλαίω” συμμετέχουν σε μια άλλης μορφής γιορτή της Δημοκρατίας στην αυτοδιοίκηση – θα την ονόμαζε κάποιος. Άλλοι από ιδεολογία, άλλοι από το υψηλό αίσθημα προσφοράς στην κοινότητα, άλλοι από υποχρέωση, άλλοι από ανάγκη, άλλοι από πίεση ή εξαναγκασμό, άλλοι από υποσχέσεις, άλλοι …από συνήθεια, άλλοι… από επάγγελμα. Ένας ολόκληρος κόσμος, κόμματα, συγγενείς, φίλοι, γειτόνοι, άλλοι για πρώτη φορά άλλοι για πολλοστή βλέπουν τα ονόματά τους να φιγουράρουν στις λίστες των υποψηφίων.
Ένας κόσμος που στρατεύεται πίσω από ηχηρούς τίτλους συνδυασμών – όχι όλοι η αλήθεια- άλλοι “ανεξάρτητοι” άλλοι όχι, που σχεδόν όλοι βλέπουν μπροστά, στο μέλλον, τρέχουν προς το αύριο με τόλμη, δύναμη, πάθος και υποσχέσεις για ένα άλλο νησί, άλλους Δήμους πιο ανθρώπινους, πιο παραγωγικούς, ένας κόσμος στον οποίον κάποιοι επικεφαλής υπόσχονται πως θα ξαναγυρίσουν οι άνθρωποι στα χωριά, τέλος, χωριά με λιγότερα προβλήματα.
Και είναι τόσο μεγάλο το πάθος της προσφοράς πολλών εξ αυτών που αναρτούν τις φωτογραφίες τους, τα βιογραφικά τους, τις κολακευτικές απόψεις τους για τον πανάξιο ηγέτη της παράταξής τους. Έχουν πάρει φωτιά τα sites, τα facebook, τα instagtam, χαμός…Και επιχαίρουν οι συνδυασμοί που κατάφεραν και «άρπαξαν» από τον αντίπαλό τους τον δείνα, όπως μικροί που καμαρώναμε, όταν καταφέρναμε να εντάξουμε στην ομάδα μας τον καλό παίχτη! Θυμίζει η όλη κατάσταση την περίοδο που κλείνουν παίχτες οι ποδοσφαιρικές ομάδες και όλοι υπόσχονται τίτλους και διακρίσεις ντόπιες και ευρωπαϊκές, ενώ όλοι ξέρουμε την αλήθεια. Πρόσωπα όλο χάρη, χαμόγελο και αισιοδοξία, που τα διακρίνει η ανιδιοτέλεια, η απαξίωση των αξιωμάτων, και η νυχθημερόν διαφήμισή τους στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο του νησιού οφείλεται στο ασίγαστο πάθος της αγάπης και της προσφοράς στον “άγνωστο συνδημότη”.
Και καλά θα πει κάποιος πώς θα γνωστοποιήσει κάποιος την υποψηφιότητά του, οι Δήμοι μεγάλωσαν, δεν είναι όπως παλιά, που οι δημότες γνωρίζονταν. Εξάλλου έχουμε και την τεχνολογία, που μπορεί να συνδράμει πια. Σωστά. Όμως, κάθε μέρα άλλοτε κατά μόνας και άλλοτε με τη μορφή της παρτίδας (10-15 νοματαίοι αντάμα) μάλλον με παιχνίδι επηρεασμού της κοινής γνώμης μοιάζει. Αυτό είναι το προσκήνιο, η βιτρίνα. Δε μιλάμε για όσους εντάσσονται όπου λάχει, αρκεί να έχουν τη δυνατότητα να προσφέρουν, ούτε γι’ αυτούς που αγκαλιάζουν αυτούς που έβριζαν και απαξίωναν.
Αναρωτιέται κανείς αν η επιστράτευση, συστράτευση, στρατολόγηση, συμμετοχή (διαλέξτε όποια λέξη θέλετε κατά περίπτωση ) χιλιάδων συναγωνιστών, συμπολεμιστών, συμπορευομένων, συνοδοιπόρων, συντρόφων ή τυχαία συνευρισκομένων ( πάλι διαλέξτε όποια λέξη νομίζετε ), θα έχει τελικά κάποιο ουσιαστικό αποτέλεσμα, αν στο τέλος όλη αυτή η φασαρία θα βελτιώσει σε βάθος και πλάτος τα κακώς κείμενα ή μετά από τέσσερα χρόνια η κατάσταση θα είναι ίδια ίσως και χειρότερη!
Αν θα κάνω δεκατέσσερεις ώρες το ταξίδι Μυτιλήνη – Πειραιάς, αν θα χρειάζεται μια ολόκληρη σύνταξη για να πηγαίνω με τα παιδιά μου στη Μυτιλήνη, αν θα εξακολουθώ να έχω προβλήματα με το νερό, αν θα εξακολουθώ να το πληρώνω τόσο ακριβά, αν στο χωριό μου θα εξακολουθούν να φεύγουν οι άνθρωποι, να κλείνουν μαγαζιά, να ερημώνει ολοένα και περισσότερο, αν το Γηροκομείο θα εξακολουθεί να είναι κλειστό, αν το Κέντρο Υγείας θα στελεχωθεί έτσι ώστε όλο το 24ωρο να μου προσφέρει κάποια σοβαρή μορφή πρωτοβάθμιας προστασίας, αν τα δημόσια κτήρια στο χωριό και στη Σκάλα θα μένουν αναξιοποίητα, αν η περιοχή μας θα εξακολουθεί να μην περιλαμβάνεται στους τουριστικούς προορισμούς του Δήμου και της Περιφέρειας, αν θα οργανωθεί η δασοπροστασία με αντιπυρικές ζώνες και άλλες μορφές, για να σώσουμε το δάσος μας, γιατί αν συμβεί κάτι έτσι που είναι τώρα, θα γίνουμε Δαδιά – Έβρος, αν θα φτιαχτεί επιτέλους ο δρόμος Πλωμάρι – Βατερά, αν ο Κόλπος μας θα εξακολουθεί να μένει αναξιοποίητος, κλπ.
Πιστεύουμε πως σχεδόν όλα τα προβλήματα που αναφέραμε σχετίζονται άμεσα ή έμμεσα με την Κεντρική Διοίκηση και δε γίνεται και διαφορετικά. Πιστεύουμε, όμως, πως ένας δραστήριος, ικανός και άξιος Δήμαρχος, Περιφερειάρχης μπορεί με τους κατάλληλους συνεργάτες να εμπνεύσει, να οργανώσει και να διεκδικήσει για τους ανθρώπους που διοικεί λύσεις και για δύσκολα προβλήματα.
Πάντως δεν ξέρουμε πόσο θα μας ωφελήσει η πασαρέλα των υποψηφίων συμβούλων. Θα προσφέρουν πολύ μεγάλη υπηρεσία, όμως, αν αρχίσουν όλοι αυτοί να μιλούν για τα προβλήματα των χωριών και του νησιού, τους τρόπους επίλυσής τους και αν μας υποσχεθούν ειλικρινά πως θα παλέψουν γι΄αυτά. Ελπίζουμε στον χρόνο που απομένει για τις εκλογές να χαρούμε πραγματικά τη στρατιά των υποψηφίων στην ενημέρωση και να δικαιώσουν στο τέλος όσους θα τους εμπιστευθούν.
Και, τέλος, γιατί όχι; Πολιχνιάτες είμαστε, ας επιλέξουμε Πολιχνιάτες Δημάρχους και για τους δύο Δήμους του νησιού, άξιοι είναι. Εννοείται πως δεν απαξιώνουμε τους συνυποψηφίους τους. Θα ήταν ανάξιο και για μας.
Πηγή :https://www.lesvosnews.net/articles/news-categories/arthra-gnomes/i-dimokratiki-giorti-ton-aytodioikitikon-eklogon